Τελικώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ενσωματωθεί πλήρως στο σύστημα, έχει συνθηκολογήσει άνευ όρων με την ευρωπαϊκή νομενκλατούρα και τον νεοφιλελευθερισμό, όπως λένε το ΚΚΕ, η Λαϊκή Ενότητα, οι ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, αλλά και ο Ευάγγ. Μεϊμαράκης, ο οποίος μάλιστα
δηλώνει έκπληκτος με τη μετάλλαξη του Τσίπρα;
Ή μήπως η ηγετική ομάδα του αρνείται να συμφιλιωθεί με την ήττα και την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, υποκρίνεται ότι έχει παραδοθεί για να κερδίσει χρόνο και επί της ουσίας δεν έχει εγκαταλείψει τον βασικό στόχο, που δεν είναι άλλος από το να προκαλέσει ρήγματα στο οικοδόμημα της ευρωζώνης;
Αυτό το τελευταίο το υποστηρίζουν αρκετοί στην Ευρώπη και την Ελλάδα, καθώς και ο πρώην πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, ο οποίος επισήμανε σε ισπανικό μέσο ενημέρωσης πως κόμματα σαν τους Podemos, άρα και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η επιτομή του λαϊκισμού, επικίνδυνα, συνιστούν απειλή για την Ευρώπη και πρέπει να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά από τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, δηλαδή από τη Δεξιά και τη Σοσιαλδημοκρατία που είναι οι μόνες παρατάξεις που δικαιούνται και επιβάλλεται να κυβερνούν τις ευρωπαϊκές χώρες. Τα γεγονότα φαίνεται να δικαιώνουν την πρώτη ομάδα των επικριτών του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα.
Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης έχει αποσυρθεί από τις προθήκες, το τρίτο Μνημόνιο είναι εδώ, η αριστερή πτέρυγα του κόμματος έχει αποχωρήσει, βαριά προαπαιτούμενα έχουν ψηφιστεί, η ρητορική της ηγεσίας του απέναντι στους πιστωτές είναι εμφανώς νερωμένη και ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει περισσότερο με κόμμα διαχείρισης της εξουσίας και λιγότερο με το σχήμα μαχητικού ακτιβισμού που ήταν μέχρι την υπογραφή της συμφωνίας του Ιουλίου.
Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αναδιπλωθεί σε ρεαλιστικές θέσεις και επιμένουν ότι η στροφή του δεν είναι ειλικρινής, επικαλούνται τις διακηρύξεις του ότι δεν είναι ο ιδιοκτήτης του Μνημονίου, την εμμονή του στην επινόηση ενός παράλληλου προγράμματος, τις κόντρες του με παράγοντες που δεν ελέγχει (Στουρνάρας, Σαββαΐδου), την απόπειρά του να χειραγωγήσει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο και εσχάτως την πρόταση Δραγασάκη για την ανάγκη να δημιουργηθεί χρηματοπιστωτικός κόμβος που δεν θα βρίσκεται υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Συμπερασματικά: Οι εξ αριστερών αντίπαλοί του έχουν καταλήξει στην άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα οπορτουνιστικό κόμμα που σοσιαλδημοκρατικοποιείται με μεγάλη ταχύτητα. Οι εκ δεξιών φοβούνται ότι μπορεί να ξυπνήσει ο αντισυμβατικός και εξτρεμιστής εαυτός του. Και για τους οπαδούς και τα μέλη του όμως παραμένει ανοικτό το ερώτημα αν είναι μια χαμένη υπόθεση για την αντισυστημική Αριστερά ή αν διατηρεί, έστω εν υπνώσει, τις ριζοσπαστικές προδιαγραφές του, οι οποίες κάποια στιγμή θα ενεργοποιηθούν.
Ανάγωγα
Οταν ακούς μεγάλα λόγια για την πατρίδα και παχιές κουβέντες για τον σοσιαλισμό, να κρατάς μικρό καλάθι. Και ο πατριωτισμός και ο κομμουνισμός είναι για μερικούς επιτήδειους κατεργάρηδες προσφιλείς και ασφαλείς κρυψώνες για τις πομπές τους.
Συντάκτης: Τάσος Παππάς
