ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ Ν.ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Το ερώτημα παραμένει μέγα και σχεδόν αναπάντητο. Χωράει το παρελθόν στο παρόν, η μήπως το παρόν
είναι εκείνο που βολεύεται αναπαυτικά στην πολυθρόνα του παρελθόντος; Έτσι κι αλλιώς έχεις να κάνεις με στιγμές. Αυτό έξαλλου δεν είναι η φωτογραφία; Η αποτύπωση της στιγμής που τη μια στιγμή πριν είναι μέλλον, την ιδία στιγμή παρόν και μια στιγμή μετά παρελθόν.
Κρατάς όμως, όπως όλοι μας κρατάμε την ευχέρεια του μυαλού να αντιμετωπίζει το παρελθόν με δεδομένα παρόντος, όταν στην αφήγηση, ενώ βλέπεις παλιές φωτογραφίες ο αφηγητής μιλάει στον ενεστώτα ….εδώ είμαι…. εκεί χορεύω …
Κρατάς ακόμη τη ευχέρεια του μυαλού να προσαρμόζει το παρόν σε παρελθοντικό χρόνο όταν αναρωτιέσαι τι ωραία που θα ήταν, αν αυτή η σύγχρονη φωτογραφία είχε μέσα και το χωμάτινο δρόμο, τα περισσότερα δένδρα, τα χαμηλά και τα λίγο ψηλότερα σπίτια, τον πιο πολύ ουρανό, την ίδια θάλασσα κι ακόμα τα πρόσωπα που αγάπησες.
Και συ, αναρωτιέσαι αέναα τι θέλω και τι ήθελα και φτάνεις εύκολα στο τι θα θέλω.
Κι ‘ όλο ανατρέπονται τα θέλω καθώς περνάς απ’ το ένα ¨κλικ¨ στο άλλο κι όλο ζητάς να βρεις τι είναι πιο καλό. Να χαθείς στο παρελθόν, να παλέψεις στο παρόν η να ελπίζεις στο μέλλον.
Και προχωράς και ξοδεύεσαι και χάνεις και κερδίζεις με ακόμη ένα κλικ,…. κλικ,… κλικ…
