Με τον Σωκράτη Μάλαμα πάντα έχεις πολλά να πεις! Ποτέ η μία
συζήτηση δεν αποτελεί επανάληψη της προηγούμενης, ειδικά σαν ξεχάσει πως μιλάει
μπροστά σ' ένα κασετοφωνάκι και αφεθεί στη ροή μιας φιλικής κουβέντας. Η
απομαγνητοφώνηση εν συνεχεία είναι χάρμα! Δεν αλλάζεις ούτε ένα κόμμα, ούτε
έναν σύνδεσμο από τα λεγόμενά του, λες και καταγράφεις τη ρητορική ενός λαϊκού
διανοούμενου.
Η συνέντευξη εδώ lifo.gr
— Είστε αριστερός;
Ναι, αλλά όχι μέσα σ' αυτά τα πεπαλαιωμένα μοντέλα περί δικαίου. Πρέπει
να αναθεωρηθεί ξανά το έργο, να ξαναγίνουν κοινωνικά συνέδρια ή
συμβούλια και να αποφασίσει ο κόσμος ποιος είναι ο τρόπος που θα κινηθεί
προς τα μπροστά. Και ο τρόπος που βλέπω εγώ, αφού εγώ ερωτώμαι, είναι η
αυτοκυβέρνηση, άρα πάμε κάπου αλλού: δεν είμαστε στην αριστερά, ούτε
στον αναρχισμό. Όχι, να μου λείπουν οι ιδεούληδες και οι επαναστάτες που
συμπλήρωσαν τα ένσημά τους. Αυτοδιοικούμενοι, αυτοδιαχειριζόμενοι, αλλά
πώς θα γίνει αυτό; Αν μάθει κανείς να διαχειρίζεται ως οντότητα ή ως
μικρή ομάδα το σπίτι του, τον εαυτό του και τους φίλους του, αν γίνει
δηλαδή κάτι σαν μια κολλητική ασθένεια, σαν γρίπη, που θα δείχνει και
στον διπλανό πώς θα αυτοκυβερνάται. Προτιμώ τα ουτοπικά σχήματα από τα
πραγματιστικά και είμαι σίγουρος ότι μπορεί η κοινωνία να αυτοκυβερνηθεί
πιο καλά απ' ό,τι μέσω της διαμεσολάβησης των αντιπροσώπων που βγαίνουν
κάθε τέσσερα χρόνια. Κι ας προσπαθούν, καθώς όλοι έχουν προσπαθήσει με
τον τρόπο τους και απ' την πλευρά από την οποία προέρχονται. Κάποιοι
προέρχονται από τη λαϊκή βάση και κάποιοι από τα μεγάλα συμφέροντα −
βεβαίως, όλοι παίζουν στο μεγάλο παιχνίδι. Πιστεύω ότι δεν με εκφράζει
κανένας και δεν με εκπροσωπεί τίποτα πια. Θα δω τι θα ψηφίσω... Πηγή: www.lifo.gr
............
— Είστε αριστερός;
Ναι, αλλά όχι μέσα σ' αυτά τα
πεπαλαιωμένα μοντέλα περί δικαίου. Πρέπει να αναθεωρηθεί ξανά το έργο, να
ξαναγίνουν κοινωνικά συνέδρια ή συμβούλια και να αποφασίσει ο κόσμος ποιος
είναι ο τρόπος που θα κινηθεί προς τα μπροστά.
Και ο τρόπος που βλέπω εγώ, αφού
εγώ ερωτώμαι, είναι η αυτοκυβέρνηση, άρα πάμε κάπου αλλού: δεν είμαστε στην
αριστερά, ούτε στον αναρχισμό.
Όχι, να μου λείπουν οι ιδεούληδες και οι
επαναστάτες που συμπλήρωσαν τα ένσημά τους. Αυτοδιοικούμενοι,
αυτοδιαχειριζόμενοι, αλλά πώς θα γίνει αυτό; Αν μάθει κανείς να διαχειρίζεται
ως οντότητα ή ως μικρή ομάδα το σπίτι του, τον εαυτό του και τους φίλους του,
αν γίνει δηλαδή κάτι σαν μια κολλητική ασθένεια, σαν γρίπη, που θα δείχνει και
στον διπλανό πώς θα αυτοκυβερνάται.
Προτιμώ τα ουτοπικά σχήματα από τα
πραγματιστικά και είμαι σίγουρος ότι μπορεί η κοινωνία να αυτοκυβερνηθεί πιο
καλά απ' ό,τι μέσω της διαμεσολάβησης των αντιπροσώπων που βγαίνουν κάθε
τέσσερα χρόνια. Κι ας προσπαθούν, καθώς όλοι έχουν προσπαθήσει με τον τρόπο τους
και απ' την πλευρά από την οποία προέρχονται. Κάποιοι προέρχονται από τη λαϊκή
βάση και κάποιοι από τα μεγάλα συμφέροντα − βεβαίως, όλοι παίζουν στο μεγάλο
παιχνίδι. Πιστεύω ότι δεν με εκφράζει κανένας και δεν με εκπροσωπεί τίποτα πια.
Θα δω τι θα ψηφίσω...
Πηγή: www.lifo.gr
