Του ΤΑΣΟΥ ΚΑΝΤΑΡΑ*
Ποτέ ξανά, δεν υπήρξε τέτοια τεράστια αβεβαιότητα, πάνω από τη χώρα, την Ευρώπη, τον κόσμο.
Το Παρίσι γίνεται ορόσημο και σταυροδρόμι της παραπέρα πορείας της ανθρωπότητας. Θα ήταν λάθος να απομονωθεί το γεγονός, ο ISIS και η τρομοκρατία, από την σύγχρονη εξέλιξη του κυρίαρχου καπιταλιστικού συστήματος και κυρίως την βαριά αρρώστια που διέρχεται αυτό.
Την μεγάλη οικονομική κρίση. Γιατί τρομοκρατία, υπήρχε
και θα υπάρχει. Στον ένα η άλλο βαθμό, στη μία η άλλη μορφή. Το διαφορετικό είναι το νέο περιβάλλον, στο οποίο ευδοκιμεί και ενεργεί η τρομοκρατία. Και αυτό έχει να κάνει με το μέγεθος, με τις συνέπειες και τα αδιέξοδα, που προκαλεί η παγκόσμια κρίση. Κρίση, που προκαλεί ευρύτερα κοινωνικά ολοκαυτώματα. Που κλονίζει τις παγκόσμιες σταθερές του συστήματος.
Οι κυρίαρχες επί μέρους κρατικές ελίτ επιχειρούν να ξεπεράσουν τις σοβαρές συνέπειες που υπόκεινται από την συρρίκνωση, όλες και η κάθε μια ξεχωριστά, εφαρμόζοντας αφενός περιοριστικές πολιτικές προς τα υποτελή κοινωνικά στρώματα και αφετέρου διεκδικώντας με πιο επιθετικό τρόπο την λεία των ανταγωνιστικών συμφερόντων. Που είναι και η βασική αιτία της εμπόλεμης κατάστασης στην ευρύτερη Μ. Ανατολή, την Ουκρανία, την Αφρική, παντού. Το βλέπουμε αυτό και θα το ζήσουμε φαίνεται στη συνέχεια πιο έντονα. Εξάλλου η ιστορία μας διδάσκει πως αυτοί οι ανταγωνισμοί κατέληγαν πάντα σε γενικευμένες συρράξεις. Ενδεχόμενο ιδιαίτερα απευκταίο, για την σημερινή πυρηνική εποχή.
Καμιά απάντηση δεν μπορεί να δοθεί στη νέα τρομοκρατία, αν δεν δοθεί η απάντηση των λαών στην κρίση λέει η Γαλλική Αριστερά: «Η μόνη απάντηση στους πολέμους και στην τρομοκρατία είναι η ενότητα των λαών και των εργαζομένων, πέρα από την καταγωγή, το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία, πέρα από σύνορα, για να αγωνιστούμε όλοι μαζί ενάντια σε αυτούς που θέλουν να μας σιωπήσουν και να μας υποτάξουν, για να τελειώνουμε με το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά τη βαρβαρότητα. Για να βάλουμε τέλος στην τρομοκρατία πρέπει να βάλουμε τέλος στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που αποσκοπούν στη συνεχιζόμενη λεηλασία του πλούτου των λαών υπό την κυριαρχία των πολυεθνικών, να επιβάλουμε την επιστροφή των γαλλικών στρατευμάτων από όλες τις χώρες στις οποίες έχουν αναπτυχθεί, και ιδιαίτερα από τη Συρία, το Ιράκ, την Αφρική».
Και ενώ η Γαλλία συνταράσσεται, η χώρα μας βιώνει τις συνέπειες της κρίσης και παράλληλα συνθλίβεται πολλαπλώς από την νεοεπεκτατική πολιτική των Ευρωπαίων και Βορειοατλαντικών συμμάχων της στην περιοχή. Η μετάλλαξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής συμπεριφοράς, μετέτρεψε τη χώρα σε ένα πιόνι των σχεδιασμών των Δυτικών συμμάχων και του Ισραήλ. Με συνέπειες για το λαό και τη χώρα, οι οποίες ξεπερνάνε τις κλασσικές συνέπειες εφαρμογής των μνημονίων. Το μακελειό στο Παρίσι, αναμένεται εξάλλου να επηρεάσει δραματικά το ευρύτερο γεωπολιτικό σκηνικό, μέρος του οποίου είναι και η χώρα μας.
Την ίδια ώρα εντός των συνόρων, δύο μήνες μετά τις εκλογές παρωδία, οι οποίες λόγω του ανεπανάληπτου σοκ και της απογοήτευσης «κράτησαν» το 50% του λαού μακριά από την κάλπη, βιώνουμε την ζώσα πραγματικότητα των σκληρών μέτρων του τρίτου μνημονίου και όχι την εικονική πραγματικότητα των «ισοδύναμων», της αριστερής ευαισθησίας και της δεύτερης ευκαιρίας, που περιέγραφαν με κλαμένα πρόσωπα ο κ. Τσίπρας και οι αδίστακτοι μετεκλογικά υφιστάμενοι του!
Βιώνουμε την αφαίμαξη των τελευταίων σταγόνων εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων. Είναι αλήθεια πως τον πρώτο γύρο τον κέρδισε ο μεταλλαγμένος κ. Τσίπρας , έχοντας την στήριξη των «συμμάχων» δανειστών, των κυρίαρχων ΜΜΕ και τη χείρα βοηθείας των άλλων μνημονιακών κομμάτων.
Ήταν ο εύκολος γύρος. Άρεσε και σ ένα τμήμα του λαού, αυτή η ευκολία. Τμήμα, που επέλεξε με τη ψήφο του να ξορκίσει την πραγματικότητα. Τώρα όμως οι χαρές τελειώσανε. Ζούμε την δεύτερη ευκαιρία, η αλλιώς τον δεύτερο γύρο. Και αυτός ο γύρος, θα είναι Γολγοθάς για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα και το ευρύτερο μνημονιακό τόξο. Γιατί τώρα είναι η ώρα του ταμείου και των αμείλικτων δεσμεύσεων. Τώρα ο προδομένος-ηττημένος λαός, διδάχτηκε αρκετά από την εξαπάτηση της προηγούμενης περιόδου. Δεν θα χρειάζεται ως άλλοθι τα ψεύτικα δάκρυα. Θα ζει με τα δικά του.
Η Ανατροπή που δεν προχώρησε, που υπονομεύτηκε από την ανεπίτρεπτη πολιτική μετάλλαξη του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του, δεν έχασε την επικαιρότητα της. Παραμένει υποθηκευμένη ελπίδα ενός λαού, που παραπάτησε αλλά δεν έπεσε! Το αρνητικό αποτέλεσμα της ΛΑΕ στις 20/9, ήταν μια στιγμιαία αποτύπωση της ανεπανάληπτης, σύγχρονης «αριστερής» δοκιμής-τραγωδίας. Αναμφισβήτητα η Ανατροπή θα ξαναμπεί στη ημερήσια διάταξη, εφόσον η Αριστερά και ο λαός βγάλουν τα απαραίτητα διδάγματα και εργαστούν για τις ανοικτές μάχες του σήμερα και του αύριο. Εφόσον η Αριστερά προβάλλει με ξεκάθαρο και πειστικό τρόπο την εναλλακτική προγραμματική πρόταση που πρέπει να είναι:
Η διαγραφή του δυσβάστακτου δημόσιου χρέους, μαζί με τη διαγραφή και τη γενναία ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών. Η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών και ο νέος αναπτυξιακός, παραγωγικός και κοινωνικός ρόλος τους. Η εθνικοποίηση –κοινωνικοποίηση και ανασυγκρότηση των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων. Ένα νέο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης με έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό το σχέδιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί εντός της Ευρωζώνης.
Η εφαρμογή ενός τέτοιου ολοκληρωμένου ριζοσπαστικού προγράμματος στη χώρα μας απαιτεί εθνικό νόμισμα, απόκτηση της νομισματικής κυριαρχίας αλλά και της εθνικής κυριαρχίας. Απαιτεί, ταυτόχρονα, τη σύγκρουση με την ΕΕ και τις επιλογές της. Αυτό το πρόγραμμα θα προσκρούσει κατά την εφαρμογή του, στα σκληρά πλαίσια των κανόνων της Ε.Ε. Και η ρήξη θα είναι αναπόφευκτη. Προς όφελος του λαού και της χώρας.
Η πραγματοποίηση αυτού του σχεδίου, που θα αλλάξει την ρότα της χώρας και όχι μόνο, απαιτεί μια Αριστερά που θα θέτει ως προτεραιότητα την άμεση ήττα των μνημονιακών πολιτικών. Την ήττα του ευρύτερου πολιτικού μνημονιακού πολιτικού τόξου. Μια Αριστερά όμως, που για να σταθεί στο ύψος των νέων δραματικών εξελίξεων, πρέπει ασφαλώς να δει τα λάθη και τις αδυναμίες της, κυρίως όμως πρέπει να βάλει τέλος στις εμφυλιοπολεμικές αγκυλώσεις και τους άγονους ανταγωνισμούς της. Να διδαχτεί από τις μεγάλες ιστορικές ενωτικές και αγωνιστικές παραδόσεις της!
*Τάσος Κανταράς μέλος Δ.Σ ΚΕΔΕ και Αντιπρόεδρος Επιτροπής Αγροτικής Ανάπτυξης –επικεφαλής ψηφοδελτίου Λαϊκής Ενότητας Ν. Χαλκιδικής
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015
