Πρόσφυγες: Η νίκη τους απέχει ακόμη πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Αντώνης Ρεπανάς 
Τους είδα να έρχονται από μακριά. Πατέρας και γιός. Κρατιούνται χέρι-χέρι. Κρατιούνται χέρι-χέρι εδώ και 18 περίπου χιλιόμετρα και θα πρέπει να κρατηθούν για δύο ακόμη, μέχρι να φτάσουν στην Ειδομένη. 

Σε λίγο θα βραδιάσει και ο μικρός θα
σφίξει ακόμη περισσότερο το χέρι του πατέρα του. Ο ένας παίρνει
δύναμη από τον άλλον. Ο πατέρας ταξιδεύει για να δώσει στο παιδί του ένα καλύτερο μέλλον και ο γιός ακολουθεί παρά το ότι δεν ξέρει που πηγαίνουν. Εμπιστεύεται τον πατέρα του. 

Καθώς πλησιάζουν, σηκώνω την μηχανή για να φωτογραφίσω. Μόλις με βλέπουν, ο πατέρας κάνει το σήμα της νίκης. Γυρνάει στον γιό του και του ζητάει να κάνει το ίδιο. Ο μικρός ακολουθεί τον πατέρα. Με χαιρετάει. Με χαιρετάνε και οι δύο. 

Η νίκη τους απέχει ακόμη πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα. Μέχρι τον τελικό προορισμό τους. Το αν θα είναι νίκη ή ήττα δεν το γνωρίζει κανείς. Ίσως τη νίκη την φέρει κάποτε στην πατρίδα του ο γιός.

 Επιστρέφοντας για να ζήσει με ειρήνη και όχι με πόλεμο. Οι δυτικές «προηγμένες» δημοκρατίες θα πρέπει να του το διδάξουν αυτό. Για την ώρα του διδάσκουν μόνον πως σηκώνονται οι φράχτες και πως κλείνουμε τα σύνορα στο πέρασμα του. Πως κοιμούνται δεκάδες άνθρωποι μέσα σε μια σκηνή με παγωνιά. Πως το φαγητό δεν φτάνει για να χορτάσεις και πως το μέλλον είναι αβέβαιο για ανθρώπους σαν κι αυτόν. 

Για τους πρόσφυγες…

21-2-16

Αντώνης Ρεπανάς 

Δημοσιογράφος