Δήμαρχος Πηλαίας -Χορτιάτη:Όπως κι αν το δει κάποιος, τελικά «σαν τη Χαλκιδική δεν υπάρχει» Την Χαλκιδική που έφτιαξε ο Θεός οι άθρωποι έπραξαν το αντίθετο.

*Του Ιγνάτιου Καϊτεζίδη Δημάρχου  Πυλαίας- Χορτιάτη και αντιπροέδρου της Επιτροπής Θεσμών της ΚΕΔΕ. 

Οι περισσότεροι Θεσσαλονικείς επισκέφτηκαν για ένα ακόμη καλοκαίρι τις εκατοντάδες πανέμορφες ακρογιαλιές της Χαλκιδικής επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά πως μπορεί η Ελλάδα να έχει ομορφιές αλλά… σαν τη Χαλκιδική δεν υπάρχει! Ποιος μπορεί να διαφωνήσει; Από τα γαλάζια νερά και τις
απέραντες αμμουδιές μέχρι τα ψηλά πεύκα και τις αιωνόβιες ελιές η Χαλκιδική με το Άγιο Όρος της είναι ένας μοναδικός τόπος. Αυτά όμως αφορούν μόνο στις φυσικές της ομορφιές. Δηλαδή σε αυτά που έφτιαξε ο Θεός. Γιατί υπάρχουν και αυτά που έφτιαξαν οι άνθρωποι και είναι η αντίθετη ακριβώς εικόνα.

Οι ουρές των αυτοκινήτων συνεχίζουν ατελείωτες, πλέον κάθε μέρα, κάθε ώρα και προς κάθε κατεύθυνση. Ο χρόνος που χρειάζεται κάποιος να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη μπορεί να είναι ίσος με αυτόν της πτήσης Θεσσαλονίκη-Μαδρίτη. Τι χρειάζεται για να γίνουν επιτέλους κάποια σοβαρά έργα υποδομής; Μεγάλοι κεντρικοί άξονες,  περιφερειακές οδοί που θα μοιράζουν τον κόσμο στα διάφορα χωριά με κάθετες συνδέσεις, ένας προαστιακός σιδηρόδρομος, ακτοπλοϊκές συνδέσεις; Έργα που τα ακούμε για δεκαετίες, συμφωνούν όλοι πως είναι απαραίτητα αλλά στο τέλος … μένουν στα χαρτιά!

Τι τουρισμό πέτυχε να φιλοξενεί η Χαλκιδική κάθε χρόνο; Με ποια στρατηγική χτίστηκε το τουριστικό προφίλ της; Δυστυχώς με καμία. «Φύτρωσαν» εκατοντάδες «rooms to let», αυτοσχέδιες πανσιόν, διαμερίσματα με «aircontision» (γραμμένο όπως το βλέπετε) και κάθε λογής καταλύματα, από 20 ευρώ τη βραδιά (!) όπου διαμένουν 7 νομά σ’ ένα δωμά, μοιράζονται έναν γύρο, φουσκώνουν με καρπούζι και επιστρέφουν στη χώρα τους με τη βενζίνη που έβαλαν όταν έφυγαν από αυτήν! Όσο για το ισοζύγιο, προφανώς ελλειμματικό, αφού το τουριστικό εισόδημα που αφήνουν είναι πολύ μικρότερο από το κόστος της εξυπηρέτησής τους (περιβάλλον, σκουπίδια κλπ), ενώ παράλληλα ανατροφοδοτούν διαρκώς ένα σύστημα χαμηλής ποιότητας τουρισμού που απομακρύνει  εύπορους τουρίστες και επενδύσεις.

Υποδομές; Απελπιστικά κατώτερες του brand name της Χαλκιδικής. Διακοπές ρεύματος, συχνότατες. Διακοπές νερού, ομοίως. Η δικαιολογία είναι πλέον γνωστή: υπερκατανάλωση! Αν συμβαίνει αυτό η λύση είναι απλή: Ή εκδίδουμε διαμονητήρια (όπως στο Άγιο Όρος) για όσους επισκέπτονται τη Χαλκιδική ώστε να ελέγχουμε τον αριθμό τους και να μας φτάνει το νερό και το ρεύμα ή φτιάχνουμε έργα για να μας φτάνει το νερό και το ρεύμα. Γιατί high class τουριστικός προορισμός με κεριά για να βλέπουμε και με εμφιαλωμένο νερό για να λουζόμαστε μάλλον δε γίνεται. Και μπορεί αυτό να είναι ανεκτό για χιλιάδες επισκέπτες με πινακίδες MK, SRB και BG αλλά δεν είναι ανεκτό για τον Έλληνα που πληρώνει 250 ευρώ τη βραδιά ή έχει στη Χαλκιδική το εξοχικό του και πέφτει θύμα της υπερκατανάλωσης που προκαλεί η επιδρομή των Βαλκανίων.

Πράγματι σαν τη Χαλκιδική δεν υπάρχει. Όπως και αν το διαβάσει 

Link από το uploaded άρθρο  στην Δημοκρατία Βορείου Ελλάδος, 25-08-2017.