Αδειάζουν βυτία με λύματα επεξεργασίας Ελιάς σε περιοχές του Πολυγύρου (φωτο)

‘Άγνωστος’ με βυτίο γεμάτο λύματα από την επεξεργασία πράσινης ελιάς τα χύνει 300 μέτρα από την περιοχή Αγ.Τριάδας Πολυγύρου. Τα λύματα που συγκεντρώνονται στις δεξαμενές επεξεργασίας, όταν βρέχει βρίσκουν την ευκαιρία να τα αδειάζουν ανεξέλεκτα σε διάφορες περιοχές του Πολυγύρου 
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν  300 μέτρα από την Αγία Τριάδα (ξωκλήσι λίγο έξω απ’ τον Πολύγυρο).

Ο   Θανάσης Μαγδάλης  τις ανέβασε στο fb με το παρακάτω σχόλιο: 

Η φωτο τραβήχτηκε 300 μέτρα από την Αγία Τριάδα (ξωκλήσι λίγο έξω απ’ τον Πολύγυρο), δίπλα στο δρόμο, όπου πάνω από χρόνο, “άγνωστος” λυματομεταφορέας αδειάζει βυτία με λύματα.

Την πράξη αυτή την επαναλαμβάνει συχνά- πυκνά, και σε πάρα πολλές άλλες ρεματιές και λαγκαδιές κρυφά νυχτερινές ώρες. 

Έχω καταγράψει φωτογραφικά την καταστροφή σε αρκετά σημεία και το υλικό δόθηκε στις αρμόδιες αρχές. Δυστυχώς δεν είδα να γίνεται τίποτα, ο άγνωστος θρασύτατος συνέχιζε το “έργο του” κι εγώ τη φωτογράφιση και τις νυχτερινές εφόδους, μα δεν ήμουν τυχερός. 

Άρχισα να απογοητεύομαι, να νιώθω γραφικός καθώς κανένας δεν ενδιαφέρονταν, ώσπου χθες είδα την εικόνα που ανάρτησα. Γι’ αυτό το χάρηκα!! 

Να που κι άλλοι νοιάζονται και μάλιστα με πιο πρακτικό τρόπο.

Άγνωστος το τοποθέτησε Και κάποιοι άλλοι νοιάζονται.

Η περιοχή

Οι Φωτογραφίες τραβήχτηκαν πριν μερικούς μήνες 

Τα απόβλητα που προκύπτουν από την επεξεργασία της ελιάς χαρακτηρίζονται από υψηλό οργανικό φορτίο και

υψηλές συγκεντρώσεις φαινολικών ενώσεων με αποτέλεσμα ναπροκαλούν τοξικά προβλήματα στους ζώντες οργανισμούς. Γιααυτό τον λόγο η επεξεργασία των αποβλήτων καθίσταται απαραίτητη τα απόβλητα έχουν αντίδραση αλκαλική όταν περιέχουν σόδα ή όξινη όταν περιέχουν οξέα.
 Κύριοι ρυπαντές είναι εκτός από το αλάτι καί την καυστική σόδα (NaOH), οι πολυφαινόλες ορισμένες από τις οποίες έχουν ή αποκτούν μαύρο χρώμα ιδιαίτερα όταν οξειδωθούν και πολυμερισθούν. Οι δύο ανόργανοι ρυπαντές υποβαθμίζουν την υφή και την χημική σύσταση του εδάφους, ενώ οι πολυφαινόλες αποικοδομούνται δύσκολα και με πολύ βραδύ ρυθμό. Η παρουσία τους στο έδαφος παρεμποδίζει και την ανάπτυξη της φυσικής βλαστήσεως.