Σε… σταφίδα έχει µετατραπεί ένα µεγάλο µέρος της σοδειάς ελιάς Καλαµών, της λαδολιάς αλλά και της Χαλκιδικής εξαιτίας της παρατεταµένης ανοµβρίας και των υψηλών θερµοκρασιών που επικράτησαν µέσα στο καλοκαίρι, αλλά και τον Σεπτέµβριο, µε τους αγρότες, να κάνουν προσευχές, µήπως και βρέξει.
Έξι μήνες έχει να βρέξει σε πολλές περιοχές, γεγονός που
εμποδίζει την ανάπτυξη μεγέθους στις βρώσιμες και εγκυμονεί κινδύνους για τις αποδόσεις της λαδολιάς.
Πιο εκτεταµένο εντοπίζεται το πρόβληµα στην Αιτωλοακαρνανία και σε όµορους νοµούς (Ηλεία, Αχαΐα), όπως επίσης και νοτιότερα στην Λακωνία, περιοχές δηλαδή, όπου παράγεται το µεγαλύτερο µέρος της εγχώριας ελιάς Καλαµών, για να καταλήξει στο εξωτερικό.
Στην Αιτωλοακαρνανία, που διατηρεί την πρωτοπορία από άποψη όγκου παραγωγής, τονίζουν ελαιοπαραγωγοί στην Agrenda υπάρχουν σηµεία που έχει «να… στάξει έστω µια σταγόνα βροχής εδώ και έξι µήνες, µε αποτέλεσµα, αφενός µεν ο καρπός πάνω στα δέντρα να έχει σταφιδιάσει, να έχει δηλαδή µαραθεί, λόγω της έλλειψης υγρών, αφετέρου δε να µην έχει λάβει σε πολλές περιπτώσεις ικανό µέγεθος». Μεγαλύτερο πρόβληµα αντιµετωπίζουν τα ξηρικά λιοστάσια σε περιοχές της Αµφιλοχίας, του Αγρινίου και της Μακρυνείας, όπου αναµένεται κάθετη πτώση της παραγωγής, γιατί «πέρασε» και χαλάζι, αλλά µικρότερο οι εκµεταλλεύσεις που βρίσκονται πέριξ του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού (Σταµνά).
Αναµένεται άλµα σε κόστος και τιµές
Η κατάσταση στα λιοστάσια είναι «απελπιστική αυτή την ώρα», τονίζουν µιλώντας στην Agrenda οι ίδιοι παραγωγοί, που κατέφυγαν στην λύση της άρδευσης σε συνεννόηση µε τους ΤΟΕΒ, ακόµη και τις πρώτες ηµέρες του Οκτωβρίου, για να ανακουφίσουν τα δέντρα τους.
«Τα προηγούµενα χρόνια δεν σταµάταγε να βρέχει και µας κατέστρεψε το γλοιοσπόριο λόγω της υγρασίας και φέτος συµβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Τρία και τέσσερα ποτίσµατα παραπάνω από το κανονικό σηµαίνει πρόσθετο κόστος παραγωγής», σηµειώνουν οι ίδιοι, ελπίζοντας να καλύψουν τις απώλειες, από την εµπορική τιµή, αφού ελλείψει προϊόντος, θεωρείται βέβαιο, ότι θα πάρει κι άλλο τα πάνω της.
Μειωµένες αποδόσεις
Η παρατεταµένη περίοδος ανοµβρίας και ξηρασίας που διέρχεται φέτος η Ελλάδα, θεωρείται πολύ πιθανό, ότι θα επιδράσει και την εγχώρια παραγωγή ελαιολάδου, εκτός από τις βρώσιµες ελιές. Έτσι, αν και η εικόνα των λιόδεντρων δείχνει «µεστή» από άποψη ποσότητας, θεωρείται βέβαιο, ότι δεν θα φανεί στο λιοτρίβι, αν δεν βρέξει, δεδοµένου ότι ο καρπός καλό είναι να έχει χυµούς και υγρασία, πριν πάει για έκθλιψη, ώστε να µεγιστοποιηθεί η απόδοσή του σε ελαιόλαδο. Μια ελαιοπαραγωγική ζώνη που έχει «χτυπήσει» φέτος η ξηρασία είναι η νότια Λακωνία (από Βλαχιώτη µέχρι Νεάπολη), γεγονός που έχει πάει πίσω χρονικά και την παραγωγή του Αγρουρέλαιου από την τοπική Αθηνοελιά.
Ευεργετικές στα ανατολικά οι βροχούλες
Αυξηµένη είναι η παραγωγή βρώσιµης ελιάς στην περιοχή του Πηλίου, προς µεγάλη ικανοποίηση των υπευθύνων του τοπικού αγροτικού συνεταιρισµού. Μάλιστα όπως εξηγούν οι ιθύνοντές του «οι βροχοπτώσεις που έπεσαν τις τελευταίες ηµέρες είχαν σαφώς ευεργετικές επιπτώσεις στον καρπό της ελιάς». Τα κύρια χαρακτηριστικά της φετινής σοδειάς είναι ο ποιοτικός καρπός, κάτι που έχει ως αποτέλεσµα την συγκέντρωση παραγωγής, όσον αφορά την πράσινη ελιά και στη συνέχεια της µαύρης. Σηµαντικό είναι, εξάλλου, το γεγονός ότι ο καρπός είναι απαλλαγµένος από διάφορες ασθένειες και κυρίως τη δακοπροσβολή, γεγονός πολύ θετικό για τους ελαιοπαραγωγούς του Πηλίου. Οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν και ήταν ευεργετικές για την ελαιοπαραγωγή, «έδωσαν τη δυνατότητα στους παραγωγούς φέτος να µπορέσουν να συλλέξουν τον πράσινο καρπό σε πρώτη φάση, και να τον παραδώσουν στον συνεταιρισµό τους σε πολύ ικανοποιητικές τιµές», κατέληξε µιλώντας σχετικά ο πρόεδρος του ΑΣ Πηλίου Γιάννης ∆ιανελλάκης.
Μπίκας Αλέξανδρος
