Μεγαλύτερη προμηθεύτρια των ΗΠΑ σε σειρά προϊόντων, κυρίως του αγροτοδιατροφικού τομέα, και εκ των μεγαλύτερων σε διάφορα άλλα βιομηχανικά είδη, όπως σωλήνες και... ξυραφάκια, είναι η Ελλάδα.
Σε ορισμένες μάλιστα κατηγορίες τροφίμων, η κατάσταση θυμίζει μάλλον τη μάχη Δαυίδ - Γολιάθ, καθώς η Ελλάδα έχει να ανταγωνισθεί υπερδυνάμεις του παγκόσμιου εμπορίου, όπως για παράδειγμα η Κίνα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου των ΗΠΑ (US ITC) και τη σχετική επεξεργασία στην οποία έχει προβεί το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, η Ελλάδα από το 2009 και έπειτα παραμένει σταθερά, παρά τις όποιες διακυμάνσεις στις εξαγωγές, ο υπ' αριθμόν ένα προμηθευτής της τεράστιας αγοράς των ΗΠΑ σε προϊόντα, όπως οι ελιές, το λαβράκι και
η τσιπούρα. Οι ΗΠΑ αποτελούν μακράν τον σπουδαιότερο εξαγωγικό προορισμό της ελληνικής ελιάς με μεγάλη αναγνώριση –ειδικά οι ελιές Καλαμών– με το μερίδιο αγοράς να φτάνει, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2013, για ορισμένες κατηγορίες του προϊόντος στο εντυπωσιακό 73,2%. Το 2013 οι ελληνικές εξαγωγές ελιάς στις ΗΠΑ ξεπέρασαν σε αξία τα 100 εκατ. δολάρια. Βασικοί ανταγωνιστές της Ελλάδας στην εν λόγω αγορά είναι η Τουρκία, η Ιταλία, καθώς και η Ισπανία.
Τα ηνία της αμερικανικής αγοράς κρατά η Ελλάδα και σε ό,τι αφορά τον εφοδιασμό με προϊόντα όπως τσιπούρα και λαβράκι, έχοντας μερίδια 58% και 54,2% αντιστοίχως το 2013. Θα πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η διείσδυση της Τουρκίας στην αγορά των ΗΠΑ αυξάνεται ραγδαία το τελευταίο διάστημα, γεγονός που είχε επισημάνει πρόσφατα και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών (ΣΕΘ).
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν το 2013 ο κυριότερος προμηθευτής των ΗΠΑ σε φασόλια παρασκευασμένα ή διατηρημένα, καταλαμβάνοντας το 68,8% της αμερικανικής αγοράς και αφήνοντας πίσω χώρες όπως το Μεξικό και η Ιταλία.
Στην κατηγορία των τυριών από πρόβειο ή αγελαδινό γάλα, στα οποία περιλαμβάνεται και η φέτα, η Ελλάδα ήταν το 2013 ο τρίτος μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ μετά την Ισπανία και τη Γαλλία και δυστυχώς με τις εξαγωγές μας να καταγράφουν πτωτικές τάσεις. Οπως επισημαίνει το Γραφείο ΟΕΥ, η φέτα αποτελεί μεν ένα εξαιρετικά αναγνωρίσιμο προϊόν, η ελληνικότητα του οποίου όμως απουσιάζει από τη συνείδηση του μέσου Αμερικανού καταναλωτή. Η ελληνική φέτα είναι για τον ενημερωμένο Αμερικανό καταναλωτή σαφώς η καλύτερη ποιοτικά, αλλά επίσης και η ακριβότερη, καθώς επιβαρύνεται με εισαγωγικό δασμό της τάξης του 9,6% επί της αξίας του προϊόντος/κιλό. Καλύτερες είναι οι επιδόσεις της Ελλάδας στην κατηγορία υποκατάστατα και μείγματα τυριών από πρόβειο γάλα με μερίδιο αγοράς 29,8%.
Οι «πρωτιές» των ελληνικών εξαγωγών στις ΗΠΑ δεν εξαντλούνται στα προϊόντα του αγροτοδιατροφικού τομέα. Η Ελλάδα το 2013 ήταν μακράν ο μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ σε ελαφρόπετρα με μερίδιο 53,8%. Στο 26,4% διαμορφώθηκε το μερίδιο της χώρας στην αμερικανική αγορά σε ό,τι αφορά τους αγωγούς πετρελαίου/φυσικού αερίου από σίδηρο ή χάλυβα, με την αξία των εξαγωγών να ανέρχεται στα 55,7 εκατ. δολάρια από 115 εκατ. δολάρια το 2012. Ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής, μετά το Μεξικό, είναι η Ελλάδα και σε ό,τι αφορά τα ξυραφάκια, με την αξία των εξαγωγών του προϊόντος αυτού προς τις ΗΠΑ να διαμορφώνεται το 2013 σε 106 εκατ. ευρώ.
Στη δεύτερη θέση μετά την Κίνα βρίσκεται η Ελλάδα στις εξαγωγές αντιστάσεων με επίστρωση οξειδίου μετάλλου. Η αξία των εξαγωγών από μόλις 8 εκατ. δολάρια το 2010 ξεπέρασε το 2013 τα 24 εκατ. δολάρια.
Διαβάστε εδώ το άρθρο της Δήμητρας Μανιφάβα στο kathimerini.gr
