της Μαρίν Λεπέν, είναι σοβαρή πλέον η πιθανότητα να μην μείνουν στη σφαίρα της φαντασίας. «Ηρθε η ώρα του Εθνικού Μετώπου» λέει η ίδια μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα και η αλήθεια είναι ότι δυο μήνες μετά τις πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, το κόμμα της παγιώνει την θέση του ως η πλέον δυναμική πολιτική δύναμη στη χώρα και η 46χρονη πολιτικός θεωρείται πιθανή νικήτρια των προεδρικών εκλογών του 2017.
Οι δημοσκοπήσεις φέρουν το κόμμα της μπροστά από το κεντροδεξιό UMP του Νικολά Σαρκοζί αλλά και από τους Σοσιαλιστές του Φρανσουά Ολάντ για τον πρώτο γύρο των τοπικών εκλογών που θα γίνουν μέσα στον Μάρτιο στη Γαλλία, ενώ η μια από τις μετρήσεις να δίνει την Λεπέν ποσοστό που φθάνει το 33%. Η αυξανόμενη δημοτικότητα του κόμματος που μέχρι πρόσφατα ήταν στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής έκανε και τον Ολάντ να προειδοποιήσει σε συνέντευξη του αυτή την εβδομάδα στην Le Parisien, ότι υπάρχει ανάγκη να «κλέψουν» ψηφοφόρους από την ακροδεξιά αποκαλώντας την άνοδο της «συλλογική αποτυχία».
Η επιτυχία της Λεπέν οφείλεται και στην επιτυχία της να απομακρυνθεί από την άγρια ρητορική του πατέρα της («Εγώ είμαι πρόεδρος, εγώ αποφασίζω»), αλλά και να «παίξει» με τους φόβους των Γάλλων λόγω της στασιμότητας της οικονομίας την τελευταία τριετία και της αύξησης της ανεργίας πάνω από το 10%. Τελικά, η έξοδος από το ευρώ είναι η μοναδική λύση, λέει στους FT: «Μας είπαν ότι θα επέλθει καταστροφή, ότι θα αρχίσει να βρέχει βατράχια, ότι οι ποταμοί θα κοκκινίσουν από το αίμα... Δεν είναι τόσα πολλά τα πρακτικά προβλήματα» Μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου ακόμα θεωρεί το Εθνικό Μέτωπο ως ένα ξενοφοβικό κόμμα που θρέφεται καλλιεργώντας κλίμα φόβου, έχοντας αλλάξει την πρόσοψη του, αλλά όχι την ουσία. Αυτό που γίνεται όμως σαφές είναι ότι οι υποσχέσεις της Λεπέν για απλές λύσεις σε δυσεπίλυτα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην απογοητευμένη κοινή γνώμη. Σαρκάζει όταν ερωτάται για την κυβερνητική πολιτική για την γαλλο- αναθρεμένη τρομοκρατία και παραθέτει την δική της λίστα μέτρων, όπως μηδενική ανοχή προς τις επιθέσεις στο λαϊκό χαρακτήρα του γαλλική κράτους, επιβολή της υποχρέωσης οι ιμάμηδες στη Γαλλία να μιλούν γαλλικά, κατάργηση της διπλής υπηκοότητας για τζιχαντιστές που πολεμούν στο εξωτερικό, και κυρίως ριζική αλλαγή πορείας για την γαλλική εξωτερική πολιτική, με σύσφιξη των σχέσεων με το καθεστώς Ασαντ στη Συρία και αναθεώρηση αυτών με χώρες όπως η Τουρκία και το Κατάρ που «στηρίζουν» την τρομοκρατία.
Αποκαλώντας δε τις ΗΠΑ «την πιο ανυπόληπτη δύναμη στην περιοχή της Μέσης Ανατολής» υποστηρίζει ότι ο μόνος τρόπος για να νικηθεί το ισλαμικό κράτος είναι η εμπλοκή της Ρωσίας. Για την Ουκρανία, εκτιμά ότι η Γαλλία έχει ακολουθήσει τις λάθος πολιτικές, ρίχνοντας το φταίξιμο στην ΕΕ, που όπως λέει προκάλεσε την κρίση και τις ΗΠΑ που ενθάρρυναν τη ρήξη με την Μόσχα, «σπρώχνοντας την στην αγκαλιά της Κίνας».
Για να αποκτήσει λαϊκό έρεισμα, η ακροδεξιά πολιτικός δεν έχει διστάσει να «δανειστεί» φρασεολογία και επιχειρήματα από την αριστερά, εμφανίζοντας για παράδειγμα αυτή και το κόμμα της ως προστάτες της εργατικής τάξης και των αγροτών «μπροστά στην άγρια και άναρχη παγκοσμιοποίηση». Η έξοδος από το ευρώ, λέει, θα σημάνει και το τέλος της ευρωζώνης, αλλά επίσης θα επιτρέψει στη Γαλλία να ενισχύσει τις εξαγωγές της, υιοθετώντας πάλι το πιο αδύναμο σε σχέση με το ευρώ, φράγκο. Κι επειδή το δημόσιο χρέος θα μετατραπεί από ευρώ στο εθνικό νόμισμα, συνολικά η αναλογία χρέους και ΑΕΠ δεν θα αλλάξει. παραδέχθηκε βέβαια ότι υπάρχει κίνδυνος να αυξηθεί το κόστος δανεισμού της χώρας ή να αρνηθούν οι ξένοι επενδυτές την αναχρηματοδότηση των δανείων τους.
Είναι έτοιμο το Εθνικό Μέτωπο να κυβερνήσει;, την ρωτά ο δημοσιογράφος. Δεν είναι η εμεπιρία που χρειάζεται τώρα η Γαλλία, απαντά. «Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βγούμε από το σύστημα. Λειτουργούμε μέσα σε ένα σύστημα που είναι λίγο σάπιο. Χρειαζόμαστε μια φρέσκια ματιά».
efsyn.gr
