Δημήτρης Λουζικιώτης
Παρά τη απότομη μεταστροφή του καιρού και εν μέσω μιας έντονης βροχόπτωσης, περισσότεροι από εκατό φίλοι, γνωστοί αλλά και άγνωστοι, παρευρέθηκαν χτες βράδυ στην αίθουσα «Μανόλης Αναγνωστάκης» του Δημαρχιακού μεγάρου Θεσσαλονίκης στην παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος «Άθως Θύραυλοι
Στώμεν» την Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016 Μεγάλο -από καρδιάς- ευχαριστώ στους αγαπημένους φίλους ομιλητές Αγαθή Δημητρούκα (που για λόγους ανεξαρτήτως της θελήσεώς της, δεν κατέστη δυνατόν να είναι παρούσα και μας μίλησε μέσω skype) Demys Kyriacou, Konstantinos Palian, Φαίδων Χατζηαντωνίου, Nikos Mertzimekis, Babis Papaioannou, Stella Tsiarvoula και στους αγαπημένους φίλους, συγγενείς και γνωστούς
ΑΘΩΣ ΘΥΡΑΥΛΟΙ ΣΤΩΜΕΝ- Άλμπουμ Φωτογραφιών εδώ
Dimitris Louzikiotis
«ΑΘΩΣ ΘΥΡΑΥΛΟΙ ΣΤΩΜΕΝ», ΕΝΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΟΥΖΙΚΙΩΤΗ
WRITTEN BY - PUBLISHED IN ΒΙΒΛΙΑ
Σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος «Αναστενάρια. Στην ιερή έκσταση της παράδοσης», ο φωτογράφος και γραφίστας Δημήτρης Λουζικιώτης παρουσιάζει ένα ακόμα φωτογραφικό λεύκωμα, μια φωτογραφική εργασία όπως την αποκαλεί ο ίδιος, με θέμα θύρες και παράθυρα από το Άγιον Όρος.
Πρόκειται για μια τρίγλωσση έκδοση (ελληνικά, αγγλικά, και ρωσικά ) 168 σελίδων μεγάλου μεγέθους (24×28 cm) με πολύ ενδιαφέρον στοιχείο τα πρωτότυπα ποιητικά σχόλια που εκπονήθηκαν για τις φωτογραφίες και συνοδεύουν το λεύκωμα. Η επιλογή των φωτογραφιών έγινε από εκατοντάδες λήψεις ενώ οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες με αναλογικό τρόπο- σε slides μεσαίου φορμά (6×6)- με ζωντανά χρώματα.
Η ιδέα ξεκίνησε το 2000 και είναι αποτέλεσμα πολυετούς εργασίας του φωτογράφου, ο οποίος επισκέφθηκε πολλές φορές το Άγιον Όρος προσπαθώντας να αντλήσει το υλικό του.
Οι λήψεις των φωτογραφιών ενώ αρχικά έγιναν με σκοπό να χρησιμοποιηθούν για εμπορικούς σκοπούς, στη συνέχεια μετά από παρότρυνση φίλων, εξελίχτηκαν σε καλλιτεχνικό υλικό για μια πτυχή του Αγίου Όρους που δεν είναι τόσο γνωστή όπως είναι οι θύρες και τα παράθυρα των κτηρίων του. Και πάλι μέσα από φιλικές κουβέντες, κατέληξε πως θα μπορούσαν να συνοδεύουν το φωτογραφικό υλικό, ποιητικά σχόλια.
Αρχικά έγραψαν οι Κωνσταντίνος Παλιάν και Ντέμης Κυριάκου ενώ σκέφτηκε πως θα είχε ενδιαφέρον και η συμμετοχή μιας γυναίκας, που θα έγραφε τόσο λόγω του αβάτου, όσο και στο γεγονός πως μια γυναίκα θα έχει διαφορετικό τρόπο προσέγγισης αφού θα αγγίξει το θέμα μόνο μέσω του φωτογραφικού υλικό και όχι από τη φυσική παρουσία στον χώρο.
Έτσι απευθύνθηκε στην συγγραφέα Αγαθή Δημητρούκα, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που η ίδια είχε προσεγγίσει τον ποιητή Νίκο Γκάτσο αρκετά χρόνια νωρίτερα. Της τηλεφώνησε και ζήτησε την συνδρομή της χωρίς να υπάρχει κάποια προηγούμενη γνωριμία.
Η συνύπαρξη των τριών αυτών προσώπων τελικά απεδείχθη επιτυχής για την φωτογραφική συλλογή καθώς οι οπτικές γωνίες όλων μέσω των σχολίων τους, εναρμονίζονται πλήρως με το σύνολο του έργου δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που αποζημιώνει τον αναγνώστη.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με την αρτιότητα που χαρακτηρίζει τον καλλιτέχνη, δίνουν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα το οποίο είναι στόχος του. «Θέλω να κάνω εικόνες που να μαλακώνουν την ψυχή και γεννούν όμορφα συναισθήματα και σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους μου, οι εικόνες αυτές να κοσμούν τους προσωπικούς χώρους όσων θα τις έχουν» μας είπε ο φωτογράφος.
Οι συγκεκριμένες θύρες, είναι ένα ενδιαφέρον εικαστικό στοιχείο μιας άλλης εποχής στο ‘Αγιον Όρος καθώς πολλά από τα αντικείμενα της φωτογράφησης δεν υπάρχουν σήμερα γιατί σε μια περίοδο πολλών ετών, έχουν αντικατασταθεί.
cityculture.gr/ γράφει η Ντίνα Γιαννουπλακη Ιστορικός- φιλόλογος
