Σκουριές: Κυβέρνηση-υπηρέτης της Ελντοράντο

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Γ. Σταθάκης υπέγραψε το «ξεπάγωμα» της κατασκευής μονάδας εμπλουτισμού στην περιοχή

Σήμερα, πιο ξεκάθαρα από ποτέ, αποδεικνύεται πως για την προβληματική κατάσταση στις Σκουριές, υπάρχουν ευθύνες. Ευθύνες που ανήκουν σε συγκεκριμένες πολιτικές και όχι –μόνο– σε πρόσωπα. Π. Λαφαζάνης, Π. Σκουρλέτης και Γ. Σταθάκης είναι απλά πρόσωπα,
φορείς της ίδιας πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από τον Ιανουάριο του ’15 μέχρι και σήμερα. Είναι εύκολο να καταλάβουμε όλοι το σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ για τη Χαλκιδική με μία απλή αναδρομή στις κυβερνητικές εξαγγελίες και πράξεις.

Όταν ο Π. Λαφαζάνης ανέλαβε το τότε ονομαζόμενο Yπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΑΠΕΝ), είχαμε χαρές και πανηγύρια από τους κυβερνητικούς και τους αυλικούς τους στη Χαλκιδική. Η αριστερή επιλογή που θα τελείωνε μία και καλή το θέμα. Πέντε μήνες αργότερα, ο ίδιος ο τότε υπουργός παραδεχόταν στους εκπροσώπους του κινήματος ότι δεν έχει ιδέα για τις Σκουριές, ότι δεν είναι σίγουρος για τη λύση και ότι η υπόθεση θα τραβήξει για χρόνια λόγω νομιμότητας. Ο ίδιος, με τις πράξεις του διευκόλυνε σημαντικά το έργο της Ελντοράντο, ενώ έκανε και ανάκληση κάποιων αδειών, άνευ σημασίας, με ξεκάθαρο προεκλογικό χαρακτήρα αφού ακυρώθηκαν λίγες μόνο μέρες μετά τις εκλογές.

Όταν ο Π. Σκουρλέτης ανέλαβε το υπουργείο, και πάλι είχαμε χαρές και πανηγύρια αφού πλέον είχαμε την οικολογική επιλογή που θα τελείωνε το θέμα. Λόγω νομιμότητας, και πάλι, δεn μπορεί να φέρει άμεσα αποτελέσματα όπως παραδέχεται ο ίδιος. Αντιθέτως, υιοθετεί τη λογική ίσων αποστάσεων και καλεί τις δύο πλευρές να κάνουν ένα βήμα πίσω για να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση. Ακόμα περισσότερες άδειες δόθηκαν επί ημερών του, ακόμη περισσότερη κοροϊδία στο κίνημα, ενώ είχαμε και μία απόφαση του υπουργείου με την υπογραφή του, η οποία και πάλι ήταν πολιτικό τέχνασμα και η οποία κράτησε μόλις ένα δεκαήμερο.

Και φτάνουμε στο σήμερα και τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) Γ. Σταθάκη. Χαρές και πανηγύρια και πάλι αλλά αυτή τη φορά λόγω υφυπουργού. Ο Σ. Φάμελλος, το «δικό μας παιδί» θα τελειώσει το θέμα επιτέλους. Πριν τελειώσει η σαμπάνια από το ποτήρι της βουλευτίνας Χαλκιδικής, έρχεται η απόφαση του υπουργού υπέρ της Ελντοράντο, υπέρ της Flash Smelting, ενάντια στο κίνημα και τους κατοίκους της Χαλκιδικής επικαλούμενη την νομιμότητα. Ο νέος υπουργός, με απόφαση που υπέγραψε, «ξεπαγώνει» την κατασκευή της μονάδας εμπλουτισμού στις Σκουριές, καθώς εγκρίθηκε το συμπληρωματικό-τροποποιητικό τεύχος του προσαρτήματος 4 της τεχνικής μελέτης του έργου, το οποίο ήταν απαραίτητο, επειδή η Αρχαιολογική Υπηρεσία είχε ζητήσει την αλλαγή χωροθέτησης δευτερευουσών εγκαταστάσεων του εργοστασίου. Ο Γ. Σταθάκης, ο υπουργός που μας έφερε τη CETA, στην πρώτη του επίσημη ενέργεια ως υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δηλώνει υποχείριο της Ελντοράντο και του Μπόμπολα.

Υπάρχει, λοιπόν, ένα συνεχόμενο μοτίβο στις κυβερνητικές πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι προεκλογικές εξαγγελίες και δεσμεύσεις, ήταν χάντρες και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία έφερε μία κατάσταση ομηρίας για τη Χαλκιδική. Υποσχέσεις, δεσμεύσεις και μεγαλοστομίες για να κρατούν σκυφτούς τους αγωνιστές, συνόδευαν τις ωμές απειλές από τους αιρετούς του ΣΥΡΙΖΑ, πως θα μπούμε όλοι φυλακή αν πέσει η κυβέρνηση. Με μόνιμη δικαιολογία την επίκληση στην νομιμότητα, μία νομιμότητα που κατασκεύασαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια, οι αιρετοί προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Η κυβέρνηση αντιμετώπισε με βούρδουλα και ξεροκόμματα, λοιπόν, τους αγωνιζόμενους κατοίκους ενώ έστρωνε κόκκινα χαλιά στην πολυεθνική που ήρθε να κατασπαράξει τον τόπο.

Η πολιτική που μας έφερε τη CETA ως μέσο ανάπτυξης, από όποιο πρόσωπο και αν εκφράζεται, δεν είναι δυνατόν να συμβαδίζει με τα δίκαια αιτήματα του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. Η πολιτική που λειτουργεί προς όφελος του κεφαλαίου και των πολυεθνικών, από όποιο πρόσωπο και αν εκφράζεται, δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει εναντίον της Ελντοράντο και του Μπόμπολα. Η πολιτική των μνημονίων, από όποιο πρόσωπο και αν εκφράζεται, δεν μπορεί να συμβαδίζει με το δίκιο των εξεγερμένων κατοίκων και αγωνιστών.

Καθήκον κάθε αγωνιστή, κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου είναι να εντείνει τις δράσεις ενάντια σε αυτήν την πολιτική, ενάντια στην ΕΕ που μας φέρνει CETA και Ελντοράντο, ενάντια στο ΔΝΤ που μας φέρνει κρίση και φτώχεια, ενάντια σε κάθε κυβέρνηση που θέλει να πατήσει τα κινήματα και τους αγωνιστές για να είναι ο «καλός μαθητής» της κάθε Μέρκελ και του κάθε Γιούνκερ. Καθήκον όλων μας είναι να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα, μέχρι να αθωωθούν όλοι οι συναγωνιστές μας, μέχρι να φύγει η εταιρεία και να μην έρθει άλλη
prin.gr