Σημαντικό το προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο Πολυγύρου (12-7-17) για την τύχη των
συμβασιούχων, του Δήμου Πολυγύρου.
Ο κ. Δήμαρχος, κινούμενος στην γραμμή του κ.Σκουρλέτη, προχώρησε στην απόλυση και μία μέρα αργότερα, στην κατάρτιση
νέων συμβάσεων.
Σε αντίθεση με τις οδηγίες της ΚΕΔΕ, που εφάρμοσαν
πολλοί
άλλοι Δήμοι, οι οποίοι δεν προχώρησαν στην διαδικασία της απόλυσης!
άλλοι Δήμοι, οι οποίοι δεν προχώρησαν στην διαδικασία της απόλυσης!
Εδώ ζούμε στιγμές απείρου κάλλους! Ταύτιση με τις επιλογές της κυβέρνησης
και ταυτόχρονα ανταμοιβή από μέρους των κυβερνητικών με 700 χιλιάδες Ευρώ, από
τα ληξιπρόθεσμα του Δημοσίου, για να πληρωθούν τα κοράκια της Μονής Διονυσίου!
Το ένα χέρι πλένει τ άλλο!
Εμείς ως αξιωματική αντιπολίτευση, παραμένοντας στην γραμμή των προεκλογικών
μας θέσεων, υποστηρίξαμε τις μόνιμες θέσεις διαρκούς και αποκλειστικής
απασχόλησης, την αποτροπή της εκχώρησης της καθαριότητας σε εργολάβους και την
μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου (θέση και της ΠΟΕ-ΟΤΑ).
Δεν ψηφίσαμε τις απολύσεις τους, παρά μόνο τις νέες συμβάσεις. Για να έχουν μια
ασφαλιστική δικλείδα προστασίας.
Γιατί ο δρόμος τους, έχει πολλά δύσβατα μονοπάτια ακόμη.
Αξίζει να αναφερθεί, πως η μοναδική εκλεγμένη εκπρόσωπος του ΚΚΕ στο δημοτικό
συμβούλιο, ψήφισε μαζί με τον Δήμαρχο. Ναί σε όλα. Όπως και στα περισσότερα
πράγματα δυστυχώς ταυτίζεται.
Την ίδια ώρα η "ανεξάρτητη" κατά τον Δήμαρχο Πολεοδομία του Δήμου,
στέλνει χωρίς να προειδοποιήσει κάν, πρόστιμα που φτάνουν έως τα 10000 ευρώ, σε
φτωχοδιάβολους ηλικιωμένους, που είχαν στήσει αυθαίρετα κιόσκια στην περιοχή
του Μοιρά, εδώ και πολλές δεκαετίες και οι οποίοι δεν διεκδικούν καμία
ιδιοκτησία επί του αιγιαλού. Πως να γίνονταν κάτι τέτοιο άλλωστε. Απλώς σε μια
περιοχή δικιά τους (δημοτικής ιδιοκτησίας Δήμου Ορμύλιας), παραθέριζαν το
καλοκαίρι.
Εκεί, που μόνη τους παρέα ήταν τα κουνούπια!
Εντελώς συμπτωματικά το τελευταίο διάστημα ο Δήμαρχος ανεβάζει στροφές,
στην προσπάθεια του να βρει αγοραστές για να πουλήσει μια έκταση φιλέτο 850
στρεμμάτων!!!
Χωρίς να ρωτήσει τους ντόπιους κατοίκους της Ορμύλιας.
Όντας Αρναιώτης ο ίδιος, λίγος σεβασμός και στην ιστορία της Ορμύλιας δεν θα
έβλαπτε!
Θα πείτε, τι Ορμύλια, τι Αρναία, τι Τουρκία.
Ζούμε στον καιρό των τεράτων. Όλα πουλιούνται.
Και μάλιστα από ανθρώπους, που έχουν πουλήσει και τις ψυχές τους στον διάβολο
