Εχθές (29/04) τα ξημερώματα, συναγωνιστής μας από τη Μεγάλη Παναγία δέχτηκε σωματική και λεκτική επίθεση από 5 υπαλλήλους της Ελληνικός Χρυσός, ενώ ήταν μόνος του. Οι υπάλληλοι του επιτέθηκαν όλοι μαζί, βρίζοντάς τον χυδαία, και τον χτύπησαν προκαλώντας σοβαρό τραυματισμό στο μάτι του. Το επεισόδιο έληξε όταν έφτασαν στο σημείο περίπου 20 συναγωνιστές και οι τραμπούκοι
αποχώρησαν.
αποχώρησαν.
Πρόκειται για άλλο ένα περιστατικό άσκησης βίας από
υπαλλήλους της Ελληνικός Χρυσός σε βάρος ανθρώπων του κινήματος.
Είναι αφελές να θεωρήσει κανείς ότι πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά. Η κλιμακούμενη κοινωνική ένταση και τα, κατά συρροή, περιστατικά σωματικής βίας και προπηλακισμών εναντίον ανθρώπων του κινήματος, είναι αποτέλεσμα της πίεσης που ασκεί η εταιρεία στους υπαλλήλους της.
Η Ελληνικός Χρυσός – τη στιγμή που αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα και βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το κράτος – χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους και την αγωνία τους για τη δουλειά τους, ως πιόνια στο παιχνίδι δημιουργίας εμφυλιοπολεμικών συνθηκών στην περιοχή.
Πέρα όμως από το ρόλο της εταιρείας – η οποία δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο πέρα απ΄τα συμφέροντα και τα κέρδη της, και, κατά τα φαινόμενα, θα έφτανε στα άκρα για να τα διασφαλίσει – οι υπάλληλοί της οφείλουν κάποια στιγμή να αναλογιστούν και το δικό τους ρόλο και ευθύνη. Είναι λογικό να θέλουν να εργάζονται σε μια εταιρεία που παρανομεί κατ΄εξακολούθηση; Είναι λογικό να στηρίζουν με κάθε, θεμιτό ή αθέμιτο, μέσο την εταιρεία; Τους είναι φυσιολογικό να ξυλοκοπούν θρασύδειλα συμπολίτες και συγχωριανούς τους;
Τι ήξερε ο πρώην δήμαρχος Χ.Πάχτας όταν μιλούσε για καμμένα χωριά και ανθρώπινα θύματα; Ήξερε το ηθικό ανάστημα κάποιων υπαλλήλων της Ελληνικός Χρυσός ή ήξερε ποια στρατηγική θα ακολουθήσει η εταιρεία όταν τα πράγματα δυσκολέψουν;
Η προπαγάνδα της Ελληνικός Χρυσός και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ που την υπηρετούν, ωρύονται, με κάθε ευκαιρία, ότι οι υπάλληλοι της εταιρείας είναι οι πραγματικοί κάτοικοι, ενώ οι αντιδρώντες είναι οι κουκουλοφόροι τρομοκράτες. Οι πραγματικοί κάτοικοι μιας περιοχής είναι εκείνοι που βάζουν τη σωτηρία του τόπου τους πάνω απ΄το ιδιοτελές συμφέρον τους.
Οι πραγματικοί κάτοικοι μιας περιοχής δεν επιτίθενται με μαφιόζικους τρόπους σε συντοπίτες τους, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της εταιρείας που εργάζονται.
Οι πραγματικοί κάτοικοι μιας περιοχής δεν επιτίθενται με μαφιόζικους τρόπους σε συντοπίτες τους, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της εταιρείας που εργάζονται.
Το μόνο που καταφέρνει η εταιρεία με την στρατηγική που έχει επιλέξει, είναι να αποδεικνύει ότι δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον τόπο ούτε για τους ανθρώπους. Δεν θα παίξουμε το παιχνίδι της και δεν θα την ακολουθήσουμε στη δημιουργία εμφυλιοπολεμικών καταστάσεων. Το ίδιο οφείλουν να κάνουν και οι υπάλληλοί της, αν θέλουν να λογίζονται ως κάτοικοι της Β.Α. Χαλκιδικής.
