Σύσσωμο το εκδοτικό και πολιτικό κατεστημένο, που τα τελευταία έξι χρόνια υποστηρίζει μετά βδελυγμίας την πολιτική των δανειστών στην Ελλάδα, μετατρέπεται τώρα σε ασπίδα προστασίας του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα, με αφορμή την υπόθεση με το περιβόητο e-mail.
Τα επιχειρήματα που επιστρατεύονται προς αυτή την κατεύθυνση εμπεριέχουν από τη «θεωρία της υποκλοπής» ώς και τη «θεωρία περί προστασίας των θεσμών» για να παρακαμφθεί το ουσιώδες και βασικό του όλου
θέματος που είναι αποκλειστικά και μόνο ζήτημα πολιτικής υφής:
Δικαιούται ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας να διοχετεύει πληροφόρηση -ανεξαρτήτως της ποιότητας και της ακρίβειάς της- με στόχο την καλλιέργεια αντιπολιτευτικού κλίματος προς την κυβέρνηση- όποια κι αν είναι αυτή;Δικαιούται, επίσης, από τον θεσμικό του ρόλο να αποκρύβει από την κυβέρνηση ειδικό λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδος, ο οποίος σχεδόν καλύπτει τη δόση προς το ΔΝΤ;
Ασπίδα προστασίας από «Καθημερινή» και «ΝΕΑ»
Στα σημερινά τους φύλλα «Η Καθημερινή» και «ΤΑ ΝΕΑ» παίρνουν υπό την προστασία τους -με ρεπορτάζ και το κύριο άρθρο τους- τον Γιάννη Στουρνάρα.
Στο κύριο άρθρο των ΝΕΩΝ, υπό τον τίτλο «Το φάντασμα του Τόμπρα», ανάμεσα σε άλλα διαβάζουμε: «Η εξουσία πρώτα μεθάει, μετά φθείρει και αργότερα διαφθείρει. Στο στάδιο της μέθης, όλοι όσοι δεν ανήκουν στον κυβερνητικό συσχετισμό στοχοποιούνται ως εχθροί. Αυτό ακριβώς συμβαίνει μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, παρά τις προσπάθειες του τελευταίου να στηρίξει τον κοινό στόχο για επιστροφή στην ανάπτυξη. Μέσω ενός μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που διέρρευσε με τρόπο που ουδείς μπαίνει στον κόπο να ερευνήσει, στήνεται ένα κυνήγι μαγισσών. Και μάλιστα αυτό συμβαίνει στην πιο κρίσιμη ώρα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές- όταν η χώρα χρειάζεται τους πάντες στη θέση τους για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Ο σκοπός δεν μπορεί να αγιάζει τα μέσα: η κυβέρνηση οφείλει να ενώνει δυνάμεις και όχι να αναζητεί παντού συνωμοσίες και εξιλαστήρια θύματα»
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, στο δικό της κύριο άρθρο με τίτλο «Το κόστος για τη χώρα», αναφέρει: «Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι ένας ανεξάρτητος θεσμός και σημαντικός συνεκτικός κρίκος της χώρας με την Ευρωζώνη. Οι διοικητές της Τράπεζας έχουν παραδοσιακά το αναφαίρετο δικαίωμα να ασκούν κριτική στην οικονομική πολιτική της κάθε κυβέρνησης. Άλλωστε, τους το επιβάλλει ο θεσμικός τους ρόλος. Οι συστηματικές επιθέσεις κυβερνητικών στελεχών στον νυν διοικητή είναι ανεξήγητες και παραπέμπουν σε κυνήγι μαγισσών για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Η εκστρατεία αυτή κάνει, όμως, ζημιά και στη διεθνή εικόνα της χώρας, γιατί δείχνει ότι το πολιτικό σύστημα αγνοεί τους βασικούς ευρωπαϊκούς θεσμούς. Όσοι θεωρούν λογικό στόχο την απομάκρυνση του διοικητή της ΤτΕ θα πρέπει να αναλογισθούν πολύ σοβαρά το κόστος που θα έχει για τα συμφέροντα της χώρας»
Δίχτυ προστασίας από το πολιτικό σύστημα και τον Κ. Μητσοτάκη
Χθες, υπέρ του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας προσέτρεξε όλο το αυτοαποκαλούμενο φιλοευρωπαϊκό (βλέπε φιλομνημονιακό) τόξο, δηλαδή η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Σήμερα, δήλωση υπέρ του Γιάννη Στουρνάρα έκανε και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού και επιτίμου προέδρου της Ν.Δ. έχει ως εξής: «Ο Γιάννης Στουρνάρας μπορεί να κατηγορηθεί γιατί δεν ενημέρωσε τον πολιτικό κόσμο και τον ελληνικό λαό για τα τεράστια βάρη, τα οποία σωρεύει στους ώμους των Ελλήνων φορολογουμένων η ατέρμονη παράταση των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας και όχι για το αντίθετο, όπως φαίνεται να πιστεύει η κυβέρνηση»
Επίσης, ο κ. Μητσοτάκης σημειώνει: «Επί πολλά χρόνια, όταν η Ελλάς αφρόνως εβάδιζε προς τον υπερδανεισμό και τη χρεοκοπία, κατηγορούσα τους εκάστοτε διοικητές της Τράπεζας Ελλάδος, διότι, αυτοί τουλάχιστον δεν ενημέρωναν, όπως είχαν θεσμικό χρέος, τον ελληνικό λαό και τον πολιτικό κόσμο για τους κινδύνους εις τους οποίους η χώρα εξετίθετο. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί με τον Γιάννη Στουρνάρα»
Γιώργος Πετρόπουλος
