Πόλεμο μέχρι τελικής πτώσεως στους ανταγωνιστές της στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου, μεταξύ των οποίων και η Ρωσία, κήρυξε η Σαουδική Αραβία. Η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα, που ελέγχει τις αποφάσεις του ΟΠΕΚ, ανήγγειλε ότι δεν πρόκειται να μειώσει την παραγωγή της, ακόμη και αν η διεθνής τιμή του αργού «τσακιστεί» στα 20 δολάρια το βαρέλι!
Την ώρα που η τιμή του πετρελαίου έχει κάνει «βουτιά» 50% και όλοι περιμένουν τις επόμενες κινήσεις του ΟΠΕΚ, ο Αλί Αλ Ναϊμι (φωτο), πανίσχυρος υπουργός Πετρελαίου της Σ. Αραβίας, ανατρέπει πλήρως
τη στρατηγική που ακολουθούσε ως τώρα το καρτέλ των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, οι οποίες πάντα μείωναν την παραγωγή τους, όταν οι τιμές υποχωρούσαν.
Μιλώντας στην Middle East Economic Survey, ο Αλ Ναϊμι ξεκαθάρισε ότι πλέον ο ΟΠΕΚ δεν ενδιαφέρεται να κρατήσει ψηλά τις τιμές. «Οι παραγωγοί του ΟΠΕΚ δεν ενδιαφέρονται να μειώσουν την παραγωγή όποια κι αν είναι η τιμή. Είτε πέσει στα 20 δολάρια, είτε στα 40, στα 50 ή στα 60 δολάρια, είναι άσχετο», τόνισε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι «ο πλανήτης μπορεί να μην ξαναδεί ποτέ το πετρέλαιο στα 100 δολ.».
Πρώτος στόχος της Σ. Αραβίας και του ΟΠΕΚ είναι πλέον να εκτοπίσουν από την παγκόσμια αγορά τις χώρες με υψηλό κόστος παραγωγής πετρελαίου, όπως η Ρωσία, η Βραζιλία και οι ΗΠΑ. Ο υπουργός Πετρελαίου του Ριάντ μίλησε με ασυνήθιστα ανοικτό τρόπο για αυτό τον πόλεμο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι, αν η Σ. Αραβία μείωνε την παραγωγή της, «η τιμή θα ανέβαινε και οι Ρώσοι, οι Βραζιλιάνοι, οι Αμερικανοί, θα έπαιρναν το δικό μου μερίδιο».
Σε αυτό τον πόλεμο, η Σ. Αραβία και οι άλλες πετρελαιοπαραγωγοί χώρες του Κόλπου μπαίνουν από θέση ισχύος. Όπως τόνισε ο Αλ Ναϊμι, θα είναι σε θέση να αντέξουν μια μακρά περίοδο χαμηλών τιμών του αργού, επειδή τα κόστη παραγωγής είναι πολύ χαμηλά, μόλις 4 με 5 δολάρια το βαρέλι. Αλλά ο πόνος θα είναι πολύ μεγαλύτερος για άλλες πετρελαϊκές περιοχές, όπου τα κόστη είναι πολύ υψηλότερα.
«Έτσι, αργά ή γρήγορα, όσο κι αν αντέξουν, τελικά οι οικονομικές τους συνθήκες θα περιορίσουν την παραγωγή», προβλέπει ο Αλ Ναϊμι και τονίζει ότι «οι χώρες με παραγωγή υψηλής αποδοτικότητας είναι αυτές που αξίζουν μερίδιο της αγοράς. Αν η τιμή πέφτει, πέφτει. Άλλοι θα ζημιωθούν πολύ πριν αισθανθούμε εμείς πρόβλημα».
Πάντως, αυτός ο πόλεμος μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών είναι θετικός για την παγκόσμια οικονομία, καθώς οι χαμηλές τιμές του «μαύρου χρυσού» ευνοούν την επιτάχυνση της ανάπτυξης. Για ορισμένες χώρες, όμως, με πρώτη τη Ρωσία, που στηρίζουν τις οικονομίες τους σε εκμετάλλευση «ακριβών» κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, η πτώση της τιμής του πετρελαίου είναι καταστροφική, όπως δείχνει και η τελευταία κρίση με το ρούβλι.
