Παραμονή Πασχαλιάς και αυτό είναι το δώρο της καλής εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στον τόπο που τη φιλοξενεί. Αντί για καθαρό νερό, ένας άρρωστος πορτοκαλί βούρκος και ούτε ίχνος ζωής.
Το ποτάμι είναι ο Κοκκινόλακκας και για την κατάστασή του είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ υπεύθυνη η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός. Ο Κοκκινόλακκας διέρχεται από την περιοχή των υπόγειων μεταλλείων Μαντέμ Λάκκου – Μαύρων Πετρών και οφείλει το
όνομά του στα όξινα «κόκκινα» νερά που συχνά-πυκνά τον χρωματίζουν. Εκτός από την οξύτητα, αυτά τα νερά είναι επίσης φορτωμένα με βαρέα μέταλλα και χαρακτηρίζονται «υγρά βιομηχανικά απόβλητα». Η δημιουργία τους είναι αποτέλεσμα της εξόρυξης και της έκθεσης των θειούχων ορυκτών στο νερό και τον αέρα – και δυστυχώς η εικόνα είναι πολύ συχνή για να θεωρηθεί «μεμονωμένο περιστατικό».
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι η Ελληνικός Χρυσός είχε αντιμετωπίσει το φαινόμενο της όξινης απορροής, λιθογομώνοντας (γεμίζοντας) τις υπόγειες στοές μετά την εξόρυξη, ώστε να μην κυκλοφορεί αέρας και νερό. Όμως η λιθογόμωση γίνεται με τα ίδια τα επικίνδυνα θειούχα απόβλητα, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της όξινης απορροής (δείτε εδώ).
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι η Ελληνικός Χρυσός έχει σύστημα συλλογής και διαχείρισης (χημικής επεξεργασίας) των όξινων νερών. Όμως αυτή είναι η εικόνα που βλέπουμε, δυο-τρεις εβδομάδες μετά από κάθε μεγάλη βροχόπτωση. Δείτε εδώ φωτογραφίες από το Νοέμβριο 2014 και εδώ από το Φεβρουάριο 2014 (και αφροί μαζί με τα κόκκινα). Και φυσικά, δεν υπάρχει τίποτα να εμποδίσει τα κόκκινα νερά να φτάσουν στη θάλασσα (δείτε εδώ).
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι αυτή η εταρεία τηρεί κατά γράμμα τις περιβαλλοντικές της υποχρεώσεις και προσέχει το περιβάλλον ως κόρη οφθαλμού.
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι πρέπει να πιστέψουμε αυτούς που της έδωσαν έπαινο Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και πιστοποίηση ISO14001 για την περιβαλλοντική διαχείριση.
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι πρέπει να εμπιστευτούμε τους εργαζόμενους της εταιρείας που στην προσπάθειά τους να κρατήσουν τις δουλειές τους διαλαλούν παντού ότι «αυτοί οι ίδιοι θα προστατεύσουν το περιβάλλον». Δυστυχώς για όλους μας, μερικοί αιώνες καπιταλισμού έχουν αποδείξει ότι αυτό είναι αδύνατο.
Και τέλος, μερικοί θα πουν ότι υπάρχει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οδηγία-πλαίσιο για τα νερά 60/2000/ΕΚ που θέτει ως στόχο την η αποτροπή της περαιτέρω υποβάθμισης όλων των υδάτων της Ευρώπης και την επίτευξη ‘‘καλής κατάστασης’’ μέχρι το 2015. Αλλά αυτά δεν ισχύουν για τη δική μας περιοχή. Το πρόσφατα εγκεριμένο Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών Κεντρικής Μακεδονίας που συντάχθηκε – υποτίθεται – σε εφαρμογή της ανωτέρω οδηγίας, ΕΞΑΙΡΕΙ τα υπόγεια ύδατα της περιοχής Σκουριών-Μαύρων Πετρών από τους στόχους της οδηγίας, λόγω του νέου σχεδίου μεταλλευτικής εκμετάλλευσης. Έτσι η εταιρεία αφήνεται ανενόχλητη να κάνει ότι θέλει με τα νερά της Β. Χαλκιδικής σα να είναι ιδιοκτησία της.
Ο τόπος μας ανεβαίνει το Γολγοθά του αλλά η Ανάσταση δεν αργεί.
