Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ της Αριστεράς στις εκλογές της 20 Σεπτέμβρη δε χαρίζεται σε όποιον δεν το αξίζει.
Όχι από ρεβανσισμό ή υπεροψία, απλά γιατί έχει ονοματεπώνυμο και υπογραφή .
Η πολιτική χαρτογράφηση έβαλε την τελική σφραγίδα .
Η νίκη αυτή ανήκει στην καθημαγμένη κοινωνία. Αυτή επέλεξε να ανοίξει την παρένθεση όπως
αρμόζει στην Αριστερά .
Ταξικά, ενδυναμώνοντας κάθε κοινωνικό υπόστρωμα.
Τελειώσαμε με εντυπωσιασμούς και απολίτικες σαχλαμάρες που εκφράζουν οι «ποπολοπερσόνες»,των πληκτρολόγιων σαν μόνοι γνήσιοι εκφραστές του συλλογικού γίγνεσθαι.
Αρκετά με τις «ποπολοπερσόνες» των βορείων προαστίων και του Κολωνακίου .
Χορτάσαμε τακτικισμούς προσωποπαγών αρχών έκφρασης όσων εργολαβικά ανέλαβαν δια της «μοναδικότητας» τους να εκφράζουν διαρκώς το λαϊκό κοινωνικό αίσθημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η νέα κυβέρνηση της Αριστεράς αναλαμβάνει έχοντας απόλυτη επίγνωση ευθύνης των δυσκολίων απέναντι στην κοινωνία, στους παράλληλους δρόμους, ανάμεσα στη μνημονιακή συμφωνία και την ανατροπή της μέσα από το πρόγραμμα του.
Η ήττα κάθε δύναμης που επιδίωξε την παλινόρθωση της διαφθοράς ,της ηθικής χρεωκοπίας ,της διαπλοκής είναι η απάντηση, με ονοματεπώνυμο και υπογραφή.
Είναι νίκη που δεν επέτρεψε στην αντίδραση της συντήρησης και του νεοφιλελευθερισμού να επανεγκατασταθεί στον τόπο, το σύνθημα στους λαούς της Ευρώπης για μια νέα πολιτική και οικονομική ανάταση, μέσα από το δύσκολο δρόμο και όσα εμπόδια καλείται να υπερπηδήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι κοινωνικές δυνάμεις όλης της χώρας επιβάλλεται να πάρουν στα χέρια τους την ταξική ανοικοδόμηση του κράτους μας.
Το αύριο δεν είναι αποκλειστική υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ ,ούτε προνομιακά ανήκει σε κανέναν.
Η αριστερή παρένθεση άνοιξε, κλείνοντας οριστικά τη δεξιά μεταπολιτευτική παρένθεση μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις που λειτούργησαν σαν το μακρύ χέρι του κατεστημένου και της ολιγαρχίας με όλες τις εκφράσεις του.
Είναι η τοποθέτηση στο «γύψο» κάθε ευφάνταστης προσομοίωσης για όσα προσπάθησαν να μας πείσουν αγκυλωμένοι στη ναρκισσιστική εγωπάθεια τους.
Απομένει να κλείσει η κακοφορμισμένη πληγή με τη δράση μας στους δύσκολους αγώνες που ξημερώνουν .
Η αριστερή παρένθεση ανοίγει ξανά τα ζητούμενα της κοινωνικής δικαιοσύνης της αξιοκρατίας ,της ισονομίας της διαφάνειας ,της φορολογικής δικαιοσύνης .
Για ένα κράτος πρόνοιας ενάντια στη βία της ανθρωπιστικής κρίσης της φτώχειας, της ανεργίας, της λιτότητας.
Το ονοματεπώνυμο και η υπογραφή αυτή δεν αφορά πρόσωπα ,ούτε λογικές εγκατάλειψης στην ιστορική ώρα ευθύνης του πυκνού χρόνου που βιώσαμε .
Ηττήθηκαν συνολικά η προσωπική προβολή, η μικροκομματική σκοπιμότητα.
Σε αυτούς που σήμερα χλευάζουν τη δημοκρατική εντολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ας θυμίσουμε ότι μέχρι χτες την επικαλούταν ζητώντας την ψήφο του .
Η απάντηση στους ίδιους που ανερυθρίαστα εξακολουθούν να κουνάνε το δάχτυλο δεν μπορεί παρά να είναι τα «σαραντάρια» όπως αποτυπώθηκαν στον εκλογικό χάρτη.
Στις λαϊκές γειτονίες της Νίκαιας ,του Κερατσινίου ,της Δραπετσώνας ,του Μοσχάτου ,του Ρέντη, του Περιστερίου της Αγ Βαρβάρας ,του Αιγάλεω ,των Πετραλώνων ,της Κυψέλης και τόσων άλλων.
Τα «σαραντάρια» των λαϊκών συνοικιών και των δήμων στα νησιά, σε κάθε άκρη της Ελλάδας.
Παρέα με το τεράστιο «σαραντάρι» της νεολαίας στη προσπάθεια να την στρέψουν στην αποχή της πολιτικής απαξίωσης, προσδοκώντας στη μη συμμετοχή της.
Η αριστερή παρένθεση έχει το ονοματεπώνυμο της κοινωνίας, ανοιχτή στο κίνημα ,τη συλλογική συνείδηση και δράση.
Στις 20 Σεπτέμβρη δεν ξεμπερδέψαμε μόνο με το παλιό αλλά με ολόκληρο το ιδεοληπτικό «αυτισμό» της δήθεν ενσωμάτωσης στο προηγούμενο συντηρητικό σύστημα.
Η ελπίδα παραμένει ζωντανή για το λαό μας με στόχο, προσηλωμένη στην ανόρθωση της πολιτικής του ταυτότητας .
Ενίοτε η παρένθεση έχει πρόσημο. Αυτή τη φορά πριν το βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ ,τα σοφά «σαραντάρια» από μόνα τους το τοποθέτησαν, με κριτήρια κοινωνικής ταξικότητας.
Με ονοματεπώνυμο, υπογραφή και μια σφραγίδα να με το συμπάθιο
