Μία αλλαγή που θα έφερνε πραγματική κοσμογονία στο πολιτικό σκηνικό προς όφελος της χώρας, θα ήταν η καθιέρωση της απλής αναλογικής αντί της ενισχυμένης που ισχύει σήμερα.
Και αυτό διότι όπως φαίνεται οι κυβερνήσεις συνεργασίας θα
είναι από εδώ και πέρα το καθεστώς στην Ελλάδα αντί των ισχυρών μονοκομματικών κυβερνήσεων που είχαμε μέχρι τώρα. Και ο καλύτερος τρόπος δημιουργίας κυβερνήσεων συνεργασίας, είναι μέσω της απλής αναλογικής και όχι μέσω των πολιτικών παζαριών.
Αν η εκλογή των κομμάτων γινόταν με απλή αναλογική, οι συγκλίσεις που θα διαμορφώνονταν στη Βουλή μεταξύ των διαφόρων κομμάτων ή και βουλευτών διαφορετικών κομμάτων, θα ήταν - ας το πούμε έτσι - υγιέστερες.
Μερικά παραδείγματα που θα επέφερε αυτή η αλλαγή:
1. Τα μικρα κομματα των 2-5 βουλευτων θα ειχαν φωνη στο κοινοβουλιο και στα ΜΜΕ οποτε θα αλλαζε η πληροφοριση του κοσμου.
2. Οι ψηφοφοροι θα απομακρυνονταν απο την λογικη της χαμενης ψηφου και της μαζικης αποχης λογω της ευκολιας τους να βγαλουν καποια δυναμη στη βουλη, οποτε τα ποσοστα θα ηταν εξ αρχης διαφορετικα.
3 Η αυστηρη κομματικη πειθαρχια των μεγαλων κομματων θα επιβαλοταν δυσκολα, μιας και οι διαφορετικες φωνες δεν θα φοβοντουσαν τον αποκλεισμο απο την βουλη, αρα ειτε θα τους επερναν υποψη ειτε θα εφευγαν δημιουργωντας καινουργιους συσχετισμους δυναμης στην βουλη.
Με την απλή αναλογική λοιπόν, το πρώτο κόμμα θα έχανε το μπόνους των 50 βουλευτών που παίρνει σήμερα και θα αναγκαζόταν να σχηματίσει κυβέρνηση σε συνεργασία με άλλα κόμματα.
Αυτό θα οδηγούσε αναγκαστικά σε συγκλίσεις πολιτικές, σε συνεργασίες, σε εξεύρεση κοινών θέσεων, με λίγα λόγια σε συμφωνίες επί των ουσιαστικών ζητημάτων. Και αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα. Διότι η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, το Κοινοβούλιο πρέπει να πάρει κρίσιμες αποφάσεις που αλλάζουν όλα όσα ξέραμε και ο πολιτικός κόσμος πρέπει να διαλέξει προς τα πού θα κατευθύνει τους πολίτες.
Ιδιαίτερα για να περάσουν οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που θα προσαρμόσουν την Ελλάδα στους κανόνες που επικρατούν διεθνώς, που θα μας βγάλουν από την κρατικοδίαιτη λογική, που θα περιορίσουν τις πελατειακές σχέσεις και το ρουσφέτι, η συνεργασία μεταξύ των κομμάτων είναι απαραίτητη. Δεν είναι δυνατόν, αδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις να πάρουν αποφάσεις που ανατρέπουν τον τρόπο ζωής και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα να πλειοδοτούν σε ψεύτικες υποσχέσεις και παροχολογία χωρίς όριο και χωρίς ρεαλιστική βάση. Όσο περισσότερα κόμμτα λοιπόν είναι συνυπεύθυνα για τις κρίσιμες αποφάσεις τόσο πιο εύκολα παίρνεται η σωστή απόφαση.
Πέραν αυτού η απλή αναλογική θα εξασφαλίζει μεγαλύτερη ανεξαρτησία στους βουλευτές που θα μπορούν πιο εύκολα να "βγούν από το μαντρί" αν διαφωνούν, αλλά και θα συμβάλει στον περιορισμό της διαφθοράς και του ρουσφετιού, αφού η συμμετοχή πολλών κομμάτων στην κυβέρνηση δεν θα επιτρέπει την άλωση του δημοσίου από έναν κομματικό μηχανισμό.
Όλα αυτά είναι απαραίτητα για να βγεί η χώρα από το πολιτικό αδιέξοδο αλλά και από την ύφεση της οικονομίας. Γιατί λοιπόν δεν γίνονται;
Γιατί ο γλυκάνισος των 50 εδρών νοθεύει αρχές και μεθά τους πάντες σε όποια έδρανα και αν κάθονται και φυσικά σκοτώνει την περιζήτητη αξιοπιστία λόγων και έργων, στο πολιτικό σύστημα.
