Μετονομασία οδών στον Πολύγυρο προς τιμήν του Διοικητή του 1ου Τάγματος Κρητών Κολοκοτρώνη Γ. ο οποίος ακύρωσε τα σχέδια των Βουλγάρων για κατάληψη της Χαλκιδικής 2/11/12.

Γ. Κολοκοτρώνης

Την πρόταση του Γιώργου Ζωγραφάκη, Δασκάλου , συγγραφέα και   ερευνητή της ιστορίας , αποδέχθηκε ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πολυγύρου για μετονομασία των οδών Γαληνού σε "Γεωργίου Κολοκοτρώνη, Ταγματάρχου" και Ερασιστράτους σε « 2ας Νοεμβρίου 1912».

Η απόφαση δημοσιεύτηκε στην διαύγεια 09/02/2015 εδώ

Στο δημοτικό συμβούλιο ο κ. Ζωγραφάκης αναφέρει:

Ο Γεώργιος Κολοκοτρώνης ο οποίος ως Ταγματάρχης και Διοικητής του 1 ου Τάγματος Κρητών του Ανεξάρτητου όπως ονομάζονταν κτλ., έχει μια μεγάλη ιστορία, ήρθε εδώ
εντεταλμένος από την 7η Μεραρχία να καταλάβει την Χαλκιδική ως στρατιωτικός διοικητής και παράλληλα να στείλει έναν ουλαμό εσπευσμένα προς το Άγιο Όρος για να προλάβει τους Βούλγαρους, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους ήθελαν από άλλη μεριά να κατέβουν και να καταλάβουν αυτή την περιοχή που έχει μια ιδιαίτερη σημασία και οι Βούλγαροι ιδιαίτερα μετά την απώλεια της Θεσσαλονίκης ήθελαν να έχουν ένα σημαντικό τμήμα της Μακεδονίας που έχει βέβαια την ακτινοβολία του Αγίου Όρους.

το βιβλίο εδώ

Ήρθε λοιπόν εδώ στις 2 Νοεμβρίου του 1912, αφού στις 31 Οκτωβρίου διανυκτέρευσε στα Βασιλικά, 1 Νοεμβρίου στη Γαλάτιστα, στις 2 Νοεμβρίου ήταν εδώ και εξέδωσε την ιστορική προκήρυξη ο Γεώργιος Κολοκοτρώνης για τον οποίο πολύ σύντομα να πω είναι εγγονός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είχε λάβει μέρος στο Μακεδονικό Αγώνα και υπάρχει μια μεγάλη ιστορία μαζί με Παύλο Μελά κτλ., όπως και ως εθελοντής στην

τελευταία επανάσταση της Κρήτης του 1897. Αυτός λοιπόν ο Γεώργιος Κολοκοτρώνης είναι Διοικητής του Τάγματος Κρητών όταν έρχεται εδώ και εκδίδει και υπογράφει την ιστορική προκήρυξη. Την υπογράφει ως στρατιωτικός διοικητής Χαλκιδικής και λέει ότι ενεργεί εν ονόματι του Βασιλέως Γεωργίου του Α'. Δηλαδή δεν είναι ένας απλός αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Ενεργεί εν ονόματι του Βασιλέως, δηλαδή του Ελληνικού Βασιλείου, του Ελληνικού

Κράτους και υπογράφει ως Στρατιωτικός Διοικητής ολόκληρης της Χαλκιδικής, γι' αυτό ως ημερομηνία απελευθέρωσης ολόκληρης της Χαλκιδικής θα πρέπει να θεωρείται αυτή η ημερομηνία της υπογραφής, δηλαδή η 2α Νοεμβρίου.

 Να μην λέμε ότι η Αρναία ελευθερώθηκε κι αυτή στις 2 Νοεμβρίου, η Γαλάτιστα στις 1, τα Βασιλικά στις 31, η Ορμύλια δεν ξέρω πότε κτλ. Μία είναι η προκήρυξη η ιστορική την οποία εγώ θα μου επιτρέψετε την είχα φανταστεί αναρτημένη συνάδελφε Χρήστο και στους άλλους συναδέλφους και όλους, σε όλες τουλάχιστον τις σχολικές αίθουσες του Νομού, αναρτημένη σε ένα μικρό ας πούμε καδράκι να υπενθυμίζει τι έγινε τότε και αυτό που προτείνω να γίνει ένας δρόμος να λέει οδός 2ας Νοεμβρίου 1912, ας αναρωτιούνται κάποιοι μα τι είναι αυτό, τι έγινε στις 2 Νοεμβρίου;

Όπως αναρωτιούνται και πολλοί βλέποντας την οδό 22ας Απριλίου 1854. Τι έγινε στις 22 Απριλίου 1854; Είναι μερικά ιστορικά γεγονότα τα οποία όχι μόνο θα πρέπει να τα

γνωρίζουμε αλλά θα πρέπει και να τα τιμούμε.

 Αυτό που προτείνω είναι δεν έχει καμία δαπάνη για το Δήμο. Εγώ το μυαλό μου πήγαινε αγαπητέ Δήμαρχε σε ένα κεντρικότερο δρόμο. Δηλαδή όταν μιλούσα για 2α Νοεμβρίου εμένα το μυαλό μου πήγαινε στην Τρικούπη. Εκφράστηκαν ας το πούμε εύλογες διαφωνίες. Η Τρικούπη εμπορικός δρόμος, μαγαζιά, πράγματα εκείνα και αυτές που προτείνω

είναι εντελώς δευτερεύουσες οδοί. Είναι η Γαληνού και η οδός Ερασιστράτου. Και μάλιστα Δήμαρχέ μου ας το πω κι αυτό και ας μην το λάβετε υπόψη, δεν είναι θέμα της απόφασής σας, εκεί που τέμνονται αυτοί οι δυο δρόμοι έχει διαμορφωθεί τώρα ο χώρος ως χώρος αναψυχής και το μυαλό μου πάει σε μία απλή προτομή του Γεωργίου Κολοκοτρώνη θα μπορούσε εκεί να σημαδεύει αυτούς τους δυο τους δρόμους.

 Δεν θέλω να σας πω περισσότερα και πολύ περισσότερο δεν θέλω να παραστήσω τον πατριώτη περισσότερο από εσάς, από οποιονδήποτε. Όλοι αγαπούμε αυτό τον τόπο, αγαπούμε

την ιστορία μας και θα ήθελα να τελειώσει απόψε αυτό το πράγμα, να αποφασίσετε ομόφωνα, να ονομαστούν αυτοί οι δυο δρόμοι και ενδεχομένως Δήμαρχέ μου όταν θα γίνει κάποια στιγμή μπορούμε να κάνουμε τα αποκαλυπτήρια αυτά.

 Εγώ γι' αυτό επανήλθα στις 4 Οκτωβρίου, επειδή ήταν σε ένα μήνα η 2 Νοεμβρίου, θα μπορούσαμε ενδεχομένως τότε ως επέτειο των 102 χρόνων αλλά μπορούμε να το κάνουμε και αργότερα τον Ιούλιο όταν είναι η επέτειος του ηρωικού θανάτου του Γεωργίου Κολοκοτρώνη που γίνεται στις 13 Ιουλίου του 1913 στην Τζουμαγιά της Βουλγαρίας.

 Να πω μονάχα τούτο: πολύ καλά κάνατε οι Αρναιώτες όπου δεν έγινε κάτι σημαντικό εκείνη τη μέρα ή τουλάχιστον σημαντικότερο, απλά πέρασε ο ουλαμός που έστειλε ο Κολοκοτρώνης προς το Άγιο Όρος και διανυκτέρευσε εκεί ο ουλαμός υπό τον τότε Υπολοχαγό και μετέπειτα Στρατηγό Ιωάννη Αλεξάκη. Οι άνθρωποι τον τίμησαν, μετονόμασαν τον

κεντρικό τους δρόμο σε οδό Ιωάννου Αλεξάκη, ανήγειραν αυτό το μνημείο και γιορτάζουν κάθε χρόνο αυτή την επέτειο. Εμείς ας κάνουμε λοιπόν αυτή την απλή προσπάθεια η οποία νομίζω πως είναι χρέος του Δήμου.

Η μία ονομασία της οδού είναι ημερομηνία, 2 Νοεμβρίου 1912 και η άλλη είναι Ταγματάρχη Γεωργίου Κολοκοτρώνη. Πολύ καλή φωτογραφία δεν υπάρχει, είναι από τους πιο

αδικημένους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού γιατί δεν άφησε και οικογένεια κτλ. και ούτε τα οστά του δεν μεταφέρθηκαν από την Τζουμαγιά προς την Ελλάδα. Υπάρχει όμως μια αποτύπωση.

 Να κάνω μία αναφορά εδώ στο δικό μου βιβλίο το “Η απελευθέρωση της Χαλκιδικής” που εξέδωσε ο Δήμος και έχει πάρα πολλά στοιχεία μέσα. Όσοι τυχόν δεν το έχετε, υπάρχουν πάρα πολλά διαθέσιμα βιβλία, μπορείτε να το πάρετε για να πληροφορηθείτε περισσότερο αυτά τα σημαντικά γεγονότα. Σας ευχαριστώ που μ' ακούσατε και Καλές Γιορτές σε όλους.

Ο Πρόεδρος έδωσε τον λόγο στον αρχηγό της μείζονος μειοψηφίας κ. Αναστάσιο Κανταρά: «Νομίζω ότι η απόφαση αυτή πρέπει να είναι ομόφωνη. Δεν υπάρχει καμιά

αμφιβολία ότι υπάρχουν πτυχές της ιστορίας του τόπου που δεν τις γνωρίζει ο πολύς κόσμος και ειλικρινά ο κύριος Ζωγραφάκης κάνει μια δουλειά και τον ευχαριστούμε γι' αυτό, την προσφορά του σ' αυτή την υπενθύμιση της κληρονομιάς και θα έλεγα πως μπορεί πραγματικά για να υπενθυμίζει ακόμα περισσότερο, γιατί μια φωτογραφία, ένα άγαλμα, ένα πρόσωπο, μπορεί να μην λέει πολλά πράγματα.

Μία πλάκα που θα έχει με πολύ επιγραμματικό τρόπο τι ήταν ο Γεώργιος Κολοκοτρώνης, σε τι συνέβαλε, για πιο λόγο είναι αυτή η ονομασία της οδού, μπορεί να βοηθήσει κι αυτό.

 Εντάξει, είναι τεχνικό θέμα, συμφωνούμε απόλυτα. Συγχαρητήρια κύριε Ζωγραφάκη.

Ο Πρόεδρος έδωσε τον λόγο στην αρχηγό της ελάσσονος μειοψηφίας κ. Αγγελική Χριστιανού: «Κι εγώ συμφωνώ με την πρόταση, απλά θέλω να προσθέσω ότι όταν παίρνονται τέτοιες αποφάσεις στα Δημοτικά Συμβούλια για μετονομασίες οδών καλό θα είναι να γίνονται και πράξη. Έχουμε αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων πριν από δέκα χρόνια για μετονομασίες οδών οι οποίες δεν έχουν προχωρήσει ποτέ και θέλω να το επισημάνω αυτό.

 Είναι η μετατροπή της Ιωάννου Μεταξά σε Σιθωνίας και της Πλατείας Γράμμου Βίτσι σε Κότσαλα. Έχει πάρει το Δημοτικό Συμβούλιο απόφαση πριν από δέκα χρόνια και ακόμα είναι με τις παλιές πινακίδες».

Ο κ. Δήμαρχος πήρε το λόγο: «Επειδή ετοιμάζουμε μία πρόταση στα πλαίσια του 2ου ΕΣΠΑ και για τον Πολύγυρο και για την Ορμύλια και για τη Γαλάτιστα για να μπουν καινούργιες σημάνσεις, ταμπέλες κτλ., με ένα όμορφο πλαίσιο κτλ. καλό θα είναι κ. Χριστιανού να μας δώσεις αυτά τα στοιχεία που έχεις να ψάξουμε για να μην γίνουν και λάθη.

Μην εγκριθεί ενδεχόμενα από την αρμόδια Επιτροπή Ονομασίας και Μετονομασίας Συνοικιών, Οδών και Πλατειών (άρθρο 8 Ν. 3463/2006) η πρόταση αυτή και πάμε και βάλουμε ταμπέλα με τα σημερινά δεδομένα ενώ στην ουσία έχουν αλλάξει. Αν μπορείτε να μας βοηθήσετε»